- ذوانتقام (ذُنْ تِ)
یکی از اسماء صفات. انتقام کشنده. خداوند عقوبت. صاحب انتقام. کینه کشنده: واﷲ عزیز ذوانتقام. (قرآن 3 / 4) و خدای غالب است خداوند عقوبت (ابوالفتوح رازی ص 505 ج 1). و در تفسیر آن گوید: آنگه بیان کرد که این کافران اصرار بر کفر که میکنند مرا در آن عجزی و نقصی نیست و غضاضتی که من عزیزم و غالب و اگر چه امروز تعجیل عقوبت نمیکنم برای مصلحت تکلیف را از من فائت نخواهند شدن در قبضۀ قدرت منند انتقام کشم از ایشان بحسب استحقاق ایشان. (ترجمه ابوالفتوح ص 507) و در سورۀ مائدۀ آیۀ 96 نیز واﷲ عزیز ذوانتقام. آمده است خدا غالب صاحب انتقام است (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص 212) و در سورۀ ابراهیم آیۀ 48بدینسان آمده: ان ّ اﷲ عزیز ذوانتقام. بتحقیق خدا غالب انتقام کشنده است. (تفسیر ابوالفتوح ج 3 ص 222) و درسورۀ الزمر آیۀ 38 آمده است الیس اﷲ بعزیز ذی انتقام. آیا نیست خدا به غلبه کننده و کینه کشنده. (تفسیرابوالفتوح ج 4 ص 548). و در تفسیر آن گوید: و گفت نه خدای عزیز است و منیع و غالب و کینه کشنده از دشمنان خود. صورهً استفهام است و مراد تقریر. (ج 4 ص 491)
