معنی ذواراش - جستجوی لغت در جدول جو

نام پدر عمیر است و عمیر صحابی است. در دایره المعارف های اسلامی، واژه صحابی به معنای یار پیامبر آمده است، کسی که در زمان حیات پیامبر با او ملاقات کرده، ایمان آورده و با اسلام از دنیا رفته است. این تعریف در علم حدیث و تاریخ اسلام کاربرد بسیار زیادی دارد و تأثیر بسزایی در فهم سنت نبوی دارد. بررسی زندگی صحابه به فهم بهتر آموزه های اسلامی کمک می کند.

لغت نامه دهخدا

ذومراخ

(مِ)

نام وادی یا رودباری است بنزدیکی مزدلفه و گویند از بطن جبلی باشد بمکه. و آنرا با حاء مهمله نیز گفته اند

لغت نامه دهخدا

ذومراخ

(مَ)

در تاج العروس آمده است: ذومرخ وادیی است بحجاز و در حدیث ذومراخ ذکر شده است و ابن منظور و ابن الاثیر آنرا بضم میم ضبط کرده اند و آن وادیی است نزدیک مزدلفه و بعضی گفته اند کوهی بمکه و بحاء مهمله هم آمده است

لغت نامه دهخدا

ذوجراز

(جَ)

رجل ذوجراز، مردی درشت و سخت

لغت نامه دهخدا

ذوعراض

(عِ)

یقال: بعیر ذوعراض، یعارض الشجر ذاالشوک بفیه

لغت نامه دهخدا

صواران

(صِ)

دو کنج دهن. (منتهی الارب). صماغاالفم. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

لواراشر

(اِ شِ)

نام دپارتمانی متشکل از قسمتی ازتورن و ارلئانۀ خاص و بلزوا به فرانسه. دارای 2 آرندیسمان و 24 کانتون و 297 کمون و 241192 تن سکنه

لغت نامه دهخدا

گواران

(گُ)

به معنی گواراست که خوردنی لذیذ زودهضم باشد. (برهان). زودهضم. هر چیزمطبوع و لذیذ. (ناظم الاطباء). خوشگوار:
می تلخ است جور گلعذاران
که هرچندش خوری باشد گواران.
امیرخسرو (از جهانگیری) (آنندراج) (انجمن آرا).
کسی را باشد این شربت گواران
که داند خوردن اندر روی یاران.
امیرخسرو (از آنندراج).
همی ریزی به یاری خون یاران
همین باشد سزای دوستاران
به خون بیدلان خود مکن خوی
که کس را نامد این شربت گواران.
امیرخسرو.
از آن میگون لبت جانا بده یک جرعه ام روزی
تو خونم نوش کردی نوش بادا و گوارانت.
امیر حسن دهلوی (از آنندراج).
این کلمه در کلیله و دمنه هم به کار رفته است. رجوع به سبک شناسی بهار ج 2 ص 265 و رجوع به گوارا و گوارانیدن شود

لغت نامه دهخدا

مواراه

(عَ عَ طَ)

نهفتن چیزی را. (منتهی الارب). واپوشانیدن. (ترجمان القرآن جرجانی چ دبیرسیاقی ص 96). پوشیدن. (المصادر زوزنی). پوشیدن. توریه. ستر کردن خبری و غیر آن را اظهار کردن. مدامسه. نهفتن. پنهان کردن. پوشانیدن. (یادداشت مؤلف) ، ستیهیدن. (ترجمان القرآن جرجانی ص 96)

لغت نامه دهخدا

موارات

(عَ)

پوشیدن. پوشیده داشتن. پوشانیدن. نهان کردن. نهفتن. (یادداشت مؤلف). مستورداشتن خبر و غیر آن را اظهار کردن. نهان داشتگی: وقت کشف آن تلبیس نفرمودند و اغضا و مواراتی رفت. (تاریخ جهانگشای جوینی). رجوع به مواراه شود

لغت نامه دهخدا

نواران

(نَ زَ)

دهی است از دهستان قنوات بخش مرکزی شهرستان قم، در 16 هزارگزی مشرق قم و یک هزارگزی راه سراجه، در جلگۀ معتدل هوائی واقع است و 300 تن سکنه دارد. آبش از قنات، محصولش غلات و پنبه و میوه ها و انار و انجیر و بادام، شغل اهالی زراعت و جوال بافی و گلیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

ذوآرام

صاحب تاج العروس گوید: حزم، به آرام، جمعتها عاد علی عهدها، قاله ابومحمد الغندجانی فی شرح قول جامعبن مرقیه:
ارقت بذی آرام و هنا و عادنی
عدادالهوی بین العناب و خنثل،
و صاحب منتهی الارب گوید: ذوآرام، جائی که در آن اعلام جمع کردۀ عاد است

لغت نامه دهخدا

ذواراطی

(اُ طا)

نام محلی است از دیارعرب. یا نام آبی. و بدانجا جنگی میان بنوحنیفه و حلفای او از بنی جعده در مقابل بنوتمیم بوقوع پیوسته است. و آن جنگ را یوم ذواراطی و یوم اراط نیز نامند. عمرو بن کلثوم گوید:
و نحن الحابسون بذی اراطی
تسف الجله الخور الدّرینا

لغت نامه دهخدا

ذوراش

جمل ٌ ذوراش، شتر بسیار موی

لغت نامه دهخدا

سواران

(سَ)

دهی است از دهستان عرب خانه بخش خوسف شهرستان بیرجند. دارای 134 تن سکنه و آب آن از قنات. محصول آنجا غلات، لبنیات. شغل اهالی زراعت، مالداری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خوارات

(خَوْ وا)

جمع واژۀ خوّار. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

تواراس

ژان دو (1585- 1636 میلادی)، مارشال فرانسوی است که در سال 1627 در مقابل بوکینگهام از جزیره ره دفاع کرد، (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

زوارکش

(سِ / سُ دَ / دِ)

در تداول عامه، آنکه در مزارهای متبرکه زایرین را راهنمایی کند یا ب خانه خود میبرد و یا به آنان خانه و اثاث به کرا دهد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ذواربع

(اَ بَ)

چارپا. چاروا. ستور

لغت نامه دهخدا

طواران

(طَ لِ)

شهرستانیست بزرگ بسند و قصبۀ آن قزدار واز شهرهای آن قندبیل و غیره است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

سوتراش

(تَ)

دهی است از دهستان باراندوزچای بخش حومه شهرستان ارومیه. دارای 150 تن سکنه. آب آن از نهر. محصول آنجا غلات، توتون، انگور، چغندر و حبوبات. شغل اهالی آنجا زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

ذوالعش

(ذُلْ عُش ش)

موضعی است ببلاد بنی مره. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ذوالریش

(ذُرْ ری)

لقب اسپ سمج بن هندالخولانی

لغت نامه دهخدا

ذواروک

(اُ)

نام وادیئی است

لغت نامه دهخدا

ذواروان

(اُ)

نام جایگاهی و بدانجا چاهی است موسوم به بئر ذی اروان. و آن جایگاه را ذروان و چاه را نیز بئر ذروان نامند. و در این چاه لبیدبن اعصم یهودی رسول صلوات الله علیه را جادوئی کردن میخواست

لغت نامه دهخدا

گواران

آنچه گوارا باشد خوردنی مطبوع خوشگوار: می تلخ است جور گلعذاران که هر چندش خوری باشد گواران. (امیر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

طواراه

تاج شاهان زهری از گیاهان این واژه در برهان طواره آمده برابر با بیش که بیخ گیاهی است اقونیطون سمی

فرهنگ لغت هوشیار

زوارکش

آن که در مزارهای متبرکه زایرین را راهنمائی کند یا بخانه خود می برد

فرهنگ لغت هوشیار