معنی دیربلاض - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

زمان دور و دراز، مدت دراز، زمان پیشین، عهد قدیم

(دَ رِ بَسْ سا)

این دژی است و دیر نیست، نصرانیهای نزدیک انطاکیه در آن سکونت دارند و این دژاز توابع حلب محسوب میشود. (از معجم البلدان ج 2)

(بَ)

بلال یعنی ذرت که هنوز دانه ها سخت نکرده باشد. (یادداشت مؤلف). رجوع به بلال شود

(بَ)

پرعمر. که دیر بماند. که دیر ایستد. که دیر زید:
لعل کو دیرزاد دیربقاست
لاله کامد سبک سبک برخاست.
نظامی

تنگ بار، (یادداشت مؤلف)، کسی را گویند که مردم نزد او به دشواری بار یابند، (از برهان ذیل تنگ بار)، رجوع به تنگ بار شود

زمان دور و دراز، زمان پیشین

زمان دور و دراز، زمان پیشین

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما