- دکلاش
جستجوکن
معنی دکلاش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تکه ای چوب گرد که سیخی از میان آن گذرانیده و با آن پشم یا پنبه می ریسند، آلت نخ تابی
(دُ)
لغت نامه دهخدا
آلت پشم و ابریشم تابیدن، و آن چوبی است مدور و سیخ چوبی بر آن گذرانیده اند و پشم و ریسمان را بدان تاب دهند. (از برهان) (از آنندراج). دکلو، در تداول جنوب خراسان:
زلف کآن از رعشه جنبد پای بند دل نگردد
باد کز دکلان جهد تخت سلیمان برنتابد.
سیف اسفرنگ
زلف کآن از رعشه جنبد پای بند دل نگردد
باد کز دکلان جهد تخت سلیمان برنتابد.
سیف اسفرنگ
(کَلْ لا)
لغت نامه دهخدا
قلاش. (ناظم الاطباء). آنکه از کسان به اصرار و ابرام چیز ستاند. آنکه پول درآورد از کسان به سماجت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به قلاش شود
(کَ)
لغت نامه دهخدا
عنکبوت را گویند. (برهان) (فرهنگ جهانگیری) (ناظم الاطباء). عنکبوت. وتنیدۀ آن را کلاشخانه گویند. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج). اسم فارسی عنکبوت. (فهرست مخزن الادویه) ، زغار و پوسیدگی. (ناظم الاطباء) ، کپره. کپک. کفک. کره. (یادداشت بخط مردم دهخدا.)
- کلاش گرفتن، کپره زدن. کپک زدن. تکرﱡج کره گرفتن. (یادداشت، ایضاً)
- کلاش گرفتن، کپره زدن. کپک زدن. تکرﱡج کره گرفتن. (یادداشت، ایضاً)
از قلاش ترکی کلاهبردار ترفندگر، اییار، لوند، میخواره، تهیدست عنکبوت کسی که از کسان به اصرار و ابرام چیز ستاند، آنکه پول در آورد از کسان بسماجت
شارلاتان، قلاش، کلاهبردار، گوش بر
جستجو کن، بخاران، برک بکو
از توابع دهستان گیل خواران قائم شهر
خارش
جستجو کردن پی جویی کردن
جستجوی دقیق