- دودپیما (سُ اَ کَ دَ / دِ)
دودپیمای. رجوع به دودپیمای شود
معنی دودپیما - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
اسب، استر یا شتر تندرو، تیزرفتار، بادپا، بیکاره، مفلس، دروغ گو، یاوه سرا، برای مثال یکی باد پیمای کم زن بود / که از کینه با خویش دشمن بود (لبیبی - شاعران بی دیوان - ۴۸۱)
(سِ طَ زَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
دودپیما. در صفات آه مستعمل است. (از آنندراج). که دود از وی برخیزد:
تعلیم گر تو شد که اینجای
آتشکده ای است دودپیمای.
نظامی
تعلیم گر تو شد که اینجای
آتشکده ای است دودپیمای.
نظامی
(مُ / مِ اَ)
لغت نامه دهخدا
کشتی رودپیما، مقابل کشتی دریاپیما، کشتیی که مخصوص حرکت بر روی آب رودها ساخته شده باشد. کشتی رودنورد. (یادداشت مؤلف)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
درد پیماینده. دردکش. تحمل کننده درد به مدتی دراز. که مدتی با درد دست بگریبان است:
دردی کش عشق و دردپیمای
اندوه نشین و رنج فرسای.
نظامی
دردی کش عشق و دردپیمای
اندوه نشین و رنج فرسای.
نظامی
(سَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
بادپیمای. مردم مفلس لاابالی بی فایده گوی و بی ماحصل و دروغ گوی را گویند. (برهان) (آنندراج). بیحاصل. بیفایده. (شرفنامۀ منیری) (فرهنگ سروری). آنکه کار بیهوده کند. آنکه عملی عبث کند. بادسنج. باددرکف. (آنندراج) (مجموعۀ مترادفات ص 74). رجوع به بادسنج و باددرکف شود:
یکی بادپیمای کم زن بود
که از کینه با خویش دشمن بود.
لبیبی.
خاک پاشان دیگرند و بادپیمایان دگر
کی توان مر ساسیان را زاهل ساسان داشتن ؟
سنایی.
بادپیمای تر از من نبود در ره عشق
گر پی دیدۀ خود سرمه کنم خاک درش.
سنایی.
شرم بادت چو کلک بی باکی
آب ساقی و بادپیمائی.
سیدحسن غزنوی.
زین چاره گران بادپیمای
در کار فلک که را رسد پای ؟
(منسوب به نظامی).
ببوی زلف تو با باد عیشها دارم
اگرچه عیب کنندم که بادپیمائیست.
سعدی (بدایع).
بلبل بیدل نوائی میزند
بادپیمائی هوائی میزند.
سعدی (طیبات).
رجوع به باد شود.
یکی بادپیمای کم زن بود
که از کینه با خویش دشمن بود.
لبیبی.
خاک پاشان دیگرند و بادپیمایان دگر
کی توان مر ساسیان را زاهل ساسان داشتن ؟
سنایی.
بادپیمای تر از من نبود در ره عشق
گر پی دیدۀ خود سرمه کنم خاک درش.
سنایی.
شرم بادت چو کلک بی باکی
آب ساقی و بادپیمائی.
سیدحسن غزنوی.
زین چاره گران بادپیمای
در کار فلک که را رسد پای ؟
(منسوب به نظامی).
ببوی زلف تو با باد عیشها دارم
اگرچه عیب کنندم که بادپیمائیست.
سعدی (بدایع).
بلبل بیدل نوائی میزند
بادپیمائی هوائی میزند.
سعدی (طیبات).
رجوع به باد شود.
آنکه یا آنچه درهواراه رود، وسیله نقلیه ای که درهوا حرکت کند. توضیح فرهنگستان ایران این کلمه را (که پیشتر متداول شده بود) بجای ایروپلین وطیاره پذیرفته است
بالن، جت، چرخبال، طیاره، هلکوپتر، هوانورد
