معنی دلگیر در فرهنگ فارسی عمید

دل تنگ، غمناک، اندوهگین، آزرده، ملول، غم انگیز، ملال انگیز مثلاً شبِ دلگیر

معنی دلگیر در لغت نامه دهخدا

به عربی حکاک و به ترکی قزماق گویند. (از لغت محلی شوشتر، نسخۀ خطی). بکران که باروغن بود و آنرا جان جان نیز گویند. (شرفنامۀ منیری) (فرهنگ میرزاابراهیم). ته دیگ. رجوع به دلگر شود

معنی دلگیر در لغت نامه دهخدا

دل گیرنده. تکدرآور. حزن آور. غم انگیز. اندوه آور. اندوه آرنده. تأثرآور. دلتنگ کننده. خفه. بی روح:، چو این کار دلگیرت آمد به بن، ز شطرنج باید که رانم سخن.، فردوسی.، بدیدم شش مه این ایوان دلگیر، ببینم باز شش مه دشت نخجیر.، (ویس و رامین).، شهنشه کرد با دل رای نخجیر، که باشد در بهاران خانه دلگیر.، (ویس و رامین).، من آیم با تو تا گرگان به نخجیر، که باشد در بهاران خانه دلگیر.، (ویس و رامین).، برو تا نشنوی گفتار دلگیر، ز تلخی چون کبست و زخم چون تیر.، (ویس و رامین).، سخنهایی چنان دلگیر گفتی، که خانه صابری را برشکفتی.، (ویس و رامین).، جواب دادم (حسین مصعب) در این باب سخت کوتاه اما درشت و دلگیر. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 135).، پنداری ای اخی که بمانی تو جاودان، گر رود نگسلد ره دلگیر می زنی.، سنائی.، جز خط مزور شب و روز، حاصل چه ازین سرای دلگیر.، خاقانی.، در رخنۀ غارهای دلگیر، می گشت به جست وجوی نخجیر.، نظامی.، ای بسا خواب کو بود دلگیر، و اصل آن دلخوشیست در تعبیر.، نظامی.، چه جایست اینکه بس دلگیر جایست، که زد رایت که بس شوریده رای است.، نظامی.، نه شیرین تلخ شد ز آن جای دلگیر، نه سیب آن زنخدان گشتش انجیر.، نظامی.، که می خواهم خرامیدن به نخجیر، دو هفته بیش وکم زین کاخ دلگیر.، نظامی.، در آن وادی که جایی بود دلگیر، نخوردی هیچ خوردی خوشتر از شیر.، نظامی.، بر شیفتگی و بند و زنجیر، باشد سخن دراز دلگیر.، نظامی.، بدست آورد جایی گرم و دلگیر، کز او طفلی شدی در هفته ای پیر.، نظامی.،، مزاحم. ناسازگار. غیرمطبوع. که دل گیرد:، مکن کاین میش دندان پیر دارد، به خوردن دنبۀ دلگیر دارد.، نظامی.،، تسلی دهنده. (ناظم الاطباء) :، دریغ آن پدر خواندنش هرزمان، به آواز دلگیر و شیرین زبان.، شمسی (یوسف و زلیخا).، سرودی گفت بس شیرین و دلگیر، تو نیز ار می همی گیری چنان گیر.، (ویس و رامین).،، ربایندۀ دل. اسیرکننده دل. گیرندۀ دل:، رخش ماه و بر مه ز زنگی سپاه، زنخ سیب و در سیب دلگیر چاه.، اسدی.، چه می خوردن چه چوگان و چه نخجیر، همه بی تو نه پدرام است و دلگیر.، (ویس و رامین).، هواش را (هوای مازندران را) دلگیر از آن خوانند که دلها صید او می شود. (عنایت نامه ملک الکلام جلال الدین دهستانی)،، {{نامِ مُرَکَّبِ مَفهومی}} دل گرفته. غمگین و محزون و گرفته خاطر. (آنندراج). متنفر. رنجیده. آزرده خاطر. پر از حزن و اندوه. ملول. دلتنگ. محزون. پرملال. دل شکسته. (ناظم الاطباء). کمی متأثر از رفتاریا گفتار و یا کردار دیگری. کدورت خاطر داشته از دیگری.، - دلگیرشدن، رنجیدن. کمی ناراضی و مغموم گشتن. کمی ملول شدن از رفتار یا گفتاردوستی یا خویشاوندی. (یادداشت مرحوم دهخدا) :، غنی به ترک محبت بسی پشیمانم، ز زلف یار گرفتم دل و شدم دلگیر.، غنی (از آنندراج).،، قبض، به اصطلاح صوفیان. (فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی) :، پیش از آن کاین قبض زنجیری شود، این که دل گیریست پاگیری شود.، مولوی

معنی دلگیر در فرهنگ لغت هوشیار

حزن آور، غم انگیر، اندوه آور

معنی دلگیر در فرهنگ واژه مترادف متضاد

دلمرده، غمین، متالم، محزون، مکدر، ملول، ناراحت، تاریک، تیره، غم انگیز، غمبار، گرفته، متضاد: دل باز

معنی دلگیر - جستجوی لغت در جدول جو

دلگیر

فرهنگ فارسی عمید

دلگیر

لغت نامه دهخدا

دلگیر

لغت نامه دهخدا

دلگیر

فرهنگ لغت هوشیار

دلگیر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی دلگیر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما