- دلس (دَ لِ)
ده کوچکی است از دهستان جراحی، بخش شادگان، شهرستان خرمشهر. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
معنی دلس - جستجوی لغت در جدول جو
- دلس (دَ لَ)
تاریکی. (منتهی الارب). ظلمت. (اقرب الموارد) ، تاریکی در تاریکی. (منتهی الارب). اختلاط ظلمت و تاریکی. (از اقرب الموارد) ، روئیدگی که در آخر گرما برگ آرد، و باقیماندۀ روئیدگی. (منتهی الارب). گیاه که در آخر تابستان برگ آرد، و گویند بقایای گیاه و بقولات. (از اقرب الموارد) ، زمینی که پس از خورده شدن، گیاه در آن بروید. (ازاقرب الموارد). ج، أدلاس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، مکر و فریب: ما لی دلس، نیست مرا مکر و فریب. (منتهی الارب). دلس. رجوع به دلس شود
- دلس (دَ)
خدیعت. ما لی فیه ولس لا دلس، مرا در آن نه خیانت و نه خدیعت است. (از اقرب الموارد). دلس. رجوع به دلس شود
- دلس (دُ لَ)
جمع واژۀ دلسه. (ناظم الاطباء). رجوع به دلسه شود
- دلس
ظلمت، تاریکی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ)
لغت نامه دهخدا
پوشیده داشتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تکتم. (اقرب الموارد) (المنجد). اختفاء. (المنجد) ، اندک اندک گرفتن طعام، لیسیدن شتران بزبان، اندک چیز را درچراگاه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (المنجد) ، در تاریکی فرودآمدن قوم. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء)
(دَ سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خیر رودکنار، بخش مرکزی شهرستان نوشهر با 400 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
پارسی تازی گشته دله گربه بیابانی از جانوران گول جامه پشمینه سوفیان، لغزانیدن نوعی پشمینه که درویشان پوشند جامه مرقع صوفیان. گربه صحرایی دله
دلیر آهسته روی آهسته رفتن، جمع دلوف، آله ها، عقاب ها، ماده شتران گرانبار
تابانی پس از تیرگی، لغزیدن، دندان ریختگی در شتر پس از پیری نرم و تابان، هموار
مالش دادن، مالیدن بر ماسیدن به دست مالیدن، مالش دادن (مالش - تنبیه)، ادب کردن، آزمودگی آفتاب زردی، سیاهی، نرمی، سستی بدست مالیدن مالش دادن، مالش
چیزی که معلم به شاگرد می آموزاند خواه از روی کتاب و یا از خارج کتاب باشد، خواندن کتاب
نام روستایی ییلاقی در کجور