معنی دلبه در لغت نامه دهخدا

یکی دلب. یک درخت چنار. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به دُلب شود: ’هو من أهل الدربه بمعالجه الدلبه’، او نصرانی است زیرا آنان ناقوسهای خود را از دلب می ساختند. (از اقرب الموارد)، سیاهی. (منتهی الارب). سواد. (اقرب الموارد)

معنی دلبه در فرهنگ لغت هوشیار

از پارسی یک دلب یک چنار

معنی دلبه - جستجوی لغت در جدول جو

دلبه

لغت نامه دهخدا

دلبه

فرهنگ لغت هوشیار

دلبر

(دخترانه)

برنده دل، یار و معشوق، زیبا، جذاب، معشوق

فرهنگ نامهای ایرانی

دربه

درپی، تکۀ پارچه ای که بر پارگی جامه بدوزند، پینه، پاره

فرهنگ فارسی عمید

حلبه

گروه اسبان که در مسابقۀ اسب دوانی شرکت کنند، اسب هایی که برای شرکت در اسب دوانی از هر جا بیاورند و آماده کنند

فرهنگ فارسی عمید

طلبه

طالب، دانشجوی علوم قدیمه

فرهنگ فارسی عمید

دنبه

عضوی از بدن گوسفند که در انتهای تنۀ او آویخته و به جای دم اوست و تمام آن چربی است و روغن آن بیشتر و بهتر از پیه و چربی بدن گوسفند است

فرهنگ فارسی عمید

دمبه

دنبه، عضوی از بدن گوسفند که در انتهای تنۀ او آویخته و به جای دم اوست و تمام آن چربی است و روغن آن بیشتر و بهتر از پیه و چربی بدن گوسفند است

فرهنگ فارسی عمید

کلبه

خانۀ کوچک، خانه، خانۀ روستایی، دکان

فرهنگ فارسی عمید

غلبه

زاغ پیسه، پرنده ای شبیه کلاغ با پرهای سیاه و سفید، شک، عکّه، کسک، کلاغ پیسه، کشکرت، زاغ پیسه، زاغه پیسه، عکعک، عقعق، کلاژه، غلپه، کلاژاره، قلازاده، برای مثال زاغ سیه بودم یک چند نون / باز چو غلبه شدستم دو رنگ (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۳۶)

زاغ پیسه، پرنده ای شبیه کلاغ با پرهای سیاه و سفید، شُک، عَکِّه، کَسَک، کلاغ پیسه، کشکرت، زاغ پیسه، زاغه پیسه، عَکعَک، عَقعَق، کَلاژه، غُلپَه، کَلاژاره، قَلازاده، برای مِثال زاغ سیه بودم یک چند نون / باز چو غلبه شدستم دو رنگ (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۳۶)

فرهنگ فارسی عمید