معنی دفنوک در فرهنگ فارسی عمید

روپوش زین اسب، غاشیِه، یون، جُناغِ زین از بزرگی که هستی ای خشنوک / چاکرت بر کتف نهد دفنوک (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۳۶) ، چماق

معنی دفنوک در لغت نامه دهخدا

غاشیه و زین پوش. (برهان). غاشیه که هنگام سواری چاکران بر دوش افکنده پیشاپیش اسپ خواجۀ خود روند، و چون فرودآید آنرا بر روی زین کشند. (آنندراج) :، کون چو دفنوک پاره پاره شده، چاکرش بر کتف نهد دفنوک.، منجیک.، از بزرگی که هستی ای خشنوک، چاکرت بر کتف نهد دفنوک.، منجیک.،، چماق. (برهان) (از آنندراج)

معنی دفنوک در فرهنگ لغت هوشیار

زین اسب، روپوش غاشیه زین پوش

معنی دفنوک - جستجوی لغت در جدول جو

دفنوک

فرهنگ فارسی عمید

دفنوک

لغت نامه دهخدا

دفنوک

فرهنگ لغت هوشیار

دفنوک

فرهنگ فارسی معین

درنوک

(دُ)

نوعی از جامه یا فکندنی و یا پارچۀ گستردنی. (منتهی الارب). جامه و یا فرش که پرز داشته باشد و پشم شتر را بدان تشبیه کنند. (از اقرب الموارد). درنیک. گویند اصل آن عربی نیست، و از قدیم آنرا بکار برده اند. (از المعرب جوالیقی). ج، درانک، درانیک. (اقرب الموارد). و رجوع به درنیک شود، صاحب کتاب النخب از حجر و سنگی یاد می کند بنام ’درنوک’ و آنرا قرمزرنگ که زردیی در آنست توصیف می کند و می گوید سنگی است بسیار نفیس و گرانبها که نفاست آن چون ’اذرک’ است و هر دوی آنها از ساخته های اسکندرانی ها است. (از کتاب الجماهر ص 227)

نوعی از جامه یا فکندنی و یا پارچۀ گستردنی. (منتهی الارب). جامه و یا فرش که پرز داشته باشد و پشم شتر را بدان تشبیه کنند. (از اقرب الموارد). درنیک. گویند اصل آن عربی نیست، و از قدیم آنرا بکار برده اند. (از المعرب جوالیقی). ج، دَرانِک، دَرانیک. (اقرب الموارد). و رجوع به درنیک شود، صاحب کتاب النخب از حجر و سنگی یاد می کند بنام ’درنوک’ و آنرا قرمزرنگ که زردیی در آنست توصیف می کند و می گوید سنگی است بسیار نفیس و گرانبها که نفاست آن چون ’اذرک’ است و هر دوی آنها از ساخته های اسکندرانی ها است. (از کتاب الجماهر ص 227)

لغت نامه دهخدا

وفنوک

(وَ)

غاشیۀ پلنگ را گویند و آن پرده ای باشد که بر روی مسند اندازند. (برهان). ظاهراً مصحف دفتوک است

لغت نامه دهخدا

فنوک

(ذَ رَ)

جای گرفتن و اقامت کردن در جایی. (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب) ، مواظبت بر کاری. (از اقرب الموارد) ، همیشگی نمودن بر چیزی، دروغ بربافتن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، ستیهیدن. (منتهی الارب). لج کردن. (از اقرب الموارد) ، بی باک گردیدن جاریه، پیوسته خوردن طعام وبازنماندن و ننگ نداشتن، درآمدن در کار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به فنک شود

لغت نامه دهخدا

فنوک

جای گرفتن ماندگاری، ستیهیدن، بی باکی، دروغبافی

فرهنگ لغت هوشیار

معنی دفنوک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما