معنی دعسبه - جستجوی لغت در جدول جو

بازی و مزاح. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). طیبت. مزاح. لاغ. خوش طبعی. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، گفتار مضحک و خنده آور، حمق وحماقت و نادانی. (از اقرب الموارد) ، مورچه ای است سیاه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دعابه

(دَعْ عا بَ)

مرد بامزاح. (منتهی الارب). شخص بسیار لعب و مزاح، تاء آن مبالغه راست. (از اقرب الموارد). مزّاح. لوده. دعّاب. و رجوع به دعاب شود

لغت نامه دهخدا

قعسبه

(رَ)

شتاب دویدگی از ترس. (منتهی الارب) : قعسب الرجل، عدی عدواً سریعاً بفزع. (اقرب الموارد) ، بشتافتن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کعسبه

دویدن، گریختن، شتابان رفتن، آهسته دویدن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، برفتار مستان رفتن. (از منتهی الارب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا