جدول جو
جدول جو

معنی دریاشکاف - جستجوی لغت در جدول جو

دریاشکاف
(دَ / دُو لَ بَ گَ تَ / تِ)
دریاشکافنده. شکافندۀ دریا. منقسم کننده آب دریا به دو سوی آنچنانکه ته آب نمایان شود:
مهدی دجال کش آدم شیطان شکن
موسی دریاشکاف احمد جبریل دم.
خاقانی.
قوتی خواهم ز حق دریاشکاف
تا به سوزن برکنم این کوه قاف.
مولوی.
، دریاگذار. پیمایندۀ بحر
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از دریاشکوه
تصویر دریاشکوه
دارای شکوه و عظمت مانند دریا
فرهنگ فارسی عمید
(دَ / دُو لَ خوَرْ / خُر دَ / دِ)
دریا شناسنده. شناسندۀ دریا. عارف به وضع دریا. عالم به وضع و موقع و خصوصیات دریا. بحرشناس:
چنین گفت دریاشناس کهن
که ای نامبردار چین و ختن.
فردوسی
لغت نامه دهخدا
(دَرْ شُ)
دارای هیبت و وقار مانند دریا. (ناظم الاطباء) :
بر آن پهن صحرای دریاشکوه
حصاری زد از موج لشکر چو کوه.
نظامی.
به قلب اندرون شاه دریاشکوه
سپه گرد بر گرد دریا چو کوه.
نظامی.
بفرمان شه پیر دریاشکوه
جواهر برون ریخت از کان کوه.
نظامی.
کس آگه نه کآن گنج دریاشکوه
ز دریا بر او جمع شد یا ز کوه.
نظامی.
برآنم که این طاق دریاشکوه
معلق چو دودیست بر اوج کوه.
نظامی.
کمر بر کمر گرد بر گرد کوه
یکی وادیی بود دریا شکوه.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(تَ / تِ)
سخت شتابنده. تازنده و به سرعت رونده:
چو یکچند کشتی روان شد در آب
پدید آمد آن سیل دریا شتاب.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(دَرْ کَ)
سخی و جوانمرد. (ناظم الاطباء) :
از کف ساقیان دریا کف
درفشان گشت کامهای صدف.
نظامی
لغت نامه دهخدا
(دَرْ)
آنکه کار دریا کند. (آنندراج). ملاح و کشتیبان. (ناظم الاطباء) :
گفت کای از ضمیر دریاکار
گشته بازارگان دریابار.
میرخسرو (از آنندراج)
لغت نامه دهخدا