معنی درپیچیدگی - جستجوی لغت در جدول جو

درپیچیدگی

لغت نامه دهخدا

پیچیدگی

حالت و چگونگی پیچیده، پیچیده بودن

فرهنگ فارسی عمید

درپیچیدن

پیچیدن، تا کردن، لوله کردن، لفافه کردن، با کسی درافتادن

فرهنگ فارسی عمید

درپیچیده

(دَ دَ / دِ)

پیچیده. ملتف. ملتفه. لفیف. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- درپیچیده شدن، اندراج. تأشب. و رجوع به درپیچیدن شود

لغت نامه دهخدا

درپیچیدن

(پَ گِ رِ تَ)

پیچیدن. تا کردن. ته کردن. لوله کردن. در لفاف کردن. لفافه کردن. (ناظم الاطباء). لف. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). درنوشتن. درنوردیدن. طی کردن. نوردیدن. ادماج. التواء. انعساف. کثافه. لف: نول، اقطیرار درپیچیدن و خمیدن گیاه. تزمیل، درپیچیدن به جامه. تکویر، درپیچیدن هر چیزی. (ازمنتهی الارب) ، گرد برآمدن:
چنانچون خو که درپیچد به گلبن
بپیچم من بر آن سیمین صنوبر.
بوالمثل.
، پیچیدگی کردن. پیچیدن. تحت مؤاخذه قرار دادن. سؤال پیچ کردن. درافتادن با کسی: وزیر به نیم ترک بازآمد و آملیان را و بسیار مردم کمتر آمده بودند درپیچید و آنچه سلطان گفته بود، ایشان را بگفت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 469). بوالقاسم کثیر را که صاحب دیوانی خراسان داده بودند، درپیچید و فرا شمار کشید و قصدهای بزرگ کرد. (تاریخ بیهقی).
ای که با شیری تو درپیچیده ای
بازگو رایی که اندیشیده ای.
مولوی.
امرار، مماره، درپیچیدن به کسی تا در افکند او را، سختی کردن. سختگیری کردن: تعنقش، درپیچیدن و سختی نمودن. (از منتهی الارب) ، محاصره کردن. شهربند کردن: خصمی آمده چون داود با لشکری بسیار و بلخ را درپیچید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 659). روز چهارشنبه نهم ربیع الاول به قلعت هانسی رسید و به پای قلعت لشکرگاه زدند و آنرا درپیچیدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 543). مثال داد تا قهندز را درپیچیدند و به قهر و شمشیر بستدند. (تاریخ بیهقی)

پیچیدن. تا کردن. ته کردن. لوله کردن. در لفاف کردن. لفافه کردن. (ناظم الاطباء). لف. (دهار) (تاج المصادر بیهقی). درنوشتن. درنوردیدن. طی کردن. نوردیدن. ادماج. التواء. انعساف. کثافه. لف: نَول، اقطیرار درپیچیدن و خمیدن گیاه. تزمیل، درپیچیدن به جامه. تکویر، درپیچیدن هر چیزی. (ازمنتهی الارب) ، گرد برآمدن:
چنانچون خو که درپیچد به گلبن
بپیچم من بر آن سیمین صنوبر.
بوالمثل.
، پیچیدگی کردن. پیچیدن. تحت مؤاخذه قرار دادن. سؤال پیچ کردن. درافتادن با کسی: وزیر به نیم ترک بازآمد و آملیان را و بسیار مردم کمتر آمده بودند درپیچید و آنچه سلطان گفته بود، ایشان را بگفت. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 469). بوالقاسم کثیر را که صاحب دیوانی خراسان داده بودند، درپیچید و فرا شمار کشید و قصدهای بزرگ کرد. (تاریخ بیهقی).
ای که با شیری تو درپیچیده ای
بازگو رایی که اندیشیده ای.
مولوی.
امرار، مماره، درپیچیدن به کسی تا در افکند او را، سختی کردن. سختگیری کردن: تَعَنقُش، درپیچیدن و سختی نمودن. (از منتهی الارب) ، محاصره کردن. شهربند کردن: خصمی آمده چون داود با لشکری بسیار و بلخ را درپیچید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 659). روز چهارشنبه نهم ربیع الاول به قلعت هانسی رسید و به پای قلعت لشکرگاه زدند و آنرا درپیچیدند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 543). مثال داد تا قهندز را درپیچیدند و به قهر و شمشیر بستدند. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

پیچیدگی

(دَ / دِ)

حالت و چگونگی پیچیده. التواء. عطف. گشتگی. گردش. تاب. خمیدگی. قبیل، بسوی نرانگشت بودن پیچیدگی سر کفش. (منتهی الارب). لواءالحیه، پیچیدگی مار. لفف، پیچیدگی رگ در بازوی کارکننده چنانکه از کار معطل سازد. معص، پیچیدگی پی پای گویا پی کوتاه میگردد یا کج شود. پس بدست درست کنند آن را. کشف، پیچیدگی دمغزۀ اسب. دث ّ، پیچیدگی در بدن. (منتهی الارب). چنگلوکی پا، پیچیدگی پا. پیچیدگی قوزک: التواء مفاصل، پیچیدگی آن.
- پیچیدگی آواز، طنین. انعکاس صدا.
- پیچیدگی چشم، کاژی.
- پیچیدگی در سخن یا کلام یا مطلب یا موضوع با عبارت، ابهام. غموض. اغلاق. تعقید. روشن نبودن آن.
- پیچیدگی زبان، گرفتگی زبان گاه تکلم. لکنت زبان. چنانکه حرف صاف نتواند زد. (از آنندراج) :
تا هست حرف زلف تو سر داستان ما
پیچیدگی برون نرود از زبان ما.
دانش.
لخلخانیه، پیچیدگی و درهم آمیختگی گفتار. (منتهی الارب).
- پیچیدگی عضله، خوب رستگی آن. ضخمی ماهیچه.
- پیچیدگی عضو، ناراستی آن. تاب داشتن آن.
- پیچیدگی کردن با کسی،پیچیدن با وی. بدرفتاری کردن با او. سخت گرفتن با او

حالت و چگونگی پیچیده. التواء. عطف. گشتگی. گردش. تاب. خمیدگی. قبیل، بسوی نرانگشت بودن پیچیدگی سر کفش. (منتهی الارب). لواءالحیه، پیچیدگی مار. لفف، پیچیدگی رگ در بازوی کارکننده چنانکه از کار معطل سازد. معص، پیچیدگی پی پای گویا پی کوتاه میگردد یا کج شود. پس بدست درست کنند آن را. کشف، پیچیدگی دمغزۀ اسب. دَث ّ، پیچیدگی در بدن. (منتهی الارب). چنگلوکی پا، پیچیدگی پا. پیچیدگی قوزک: التواء مفاصل، پیچیدگی آن.
- پیچیدگی آواز، طنین. انعکاس صدا.
- پیچیدگی چشم، کاژی.
- پیچیدگی در سخن یا کلام یا مطلب یا موضوع با عبارت، ابهام. غموض. اغلاق. تعقید. روشن نبودن آن.
- پیچیدگی زبان، گرفتگی زبان گاه تکلم. لکنت زبان. چنانکه حرف صاف نتواند زد. (از آنندراج) :
تا هست حرف زلف تو سر داستان ما
پیچیدگی برون نرود از زبان ما.
دانش.
لخلخانیه، پیچیدگی و درهم آمیختگی گفتار. (منتهی الارب).
- پیچیدگی عضله، خوب رستگی آن. ضخمی ماهیچه.
- پیچیدگی عضو، ناراستی آن. تاب داشتن آن.
- پیچیدگی کردن با کسی،پیچیدن با وی. بدرفتاری کردن با او. سخت گرفتن با او

لغت نامه دهخدا