معنی درخشان در فرهنگ فارسی عمید

درخشنده، روشنی دهنده، روشن، تابان، رخشان، درخور توجه، شاخص، بن مضارعِ درخشاندن

معنی درخشان در لغت نامه دهخدا

درفشان. درخشنده. رخشان. تابان. روشنی دهنده. (برهان). لرزان و تابان. (غیاث) (آنندراج). لامع. نوربخش. ضیاپاش. (ناظم الاطباء). در حال درخشیدن. ابلج. بارق. براق. برقان. روشن. ساطع. فروزان. لائح. لائحه. متلألی ٔ. منور. منیر. وابص:، ببودند یکسر بنزدیک او، درخشان شد آن رای تاریک او.، فردوسی.، ز دستور پاکیزۀ راهبر، درخشان شود شاه را گاه و فر.، فردوسی.، چو این نامه آرند نزدیک تو، درخشان شود رای تاریک تو.، فردوسی.، ز کین ار ببینم سر او تهی، درخشان شود روزگار بهی.، فردوسی.، ز زرین و سیمین و دیبای چین، درخشان تر از آسمان شد زمین.، فردوسی.، درخشان شده تیغها نیم شب، چو زنگی که بگشاید از خنده لب.، حکیم اسدی (از آنندراج).، بر آسمان ز کسوف سیه رهایش نیست، مر آفتاب درخشان و ماه تابان را.، ناصرخسرو.، تا چند درین گوی بخواهد نگرستن، این چشم بدین چرخ فروزنده درخشان.، ناصرخسرو.، سوز گیرد دلت ازحکمت من چون ماه، که دلت را من خورشید درخشانم.، ناصرخسرو.، میغ درفشانت به کف تیغ درخشانت ز تف، هست آتش دوزخ علف طوفان بر اعدا ریخته.، خاقانی.، مناقب او در همه جهان چون ثواقب درخشان بود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 280).، درفشان دو رخشان چو شمس و قمر، درخشان دو لبشان چو شهد و شکر.، خواجو.، در محلی که جمال تو درآید بنظر، نظر اندر رخ خورشید درخشان باشد.، سلمان (از شرفنامۀ منیری).، تهلل، درخشان شدن میغ برق. (تاج المصادر بیهقی). نجم ثاقب، ستارۀ درخشان. (یادداشت مرحوم دهخدا). دحوق، درخشان چشم. کوکب دری، ستارۀ روشن و درخشان. (منتهی الارب). دلوص، درخشان شدن زره. (تاج المصادر بیهقی). دلیص، نرم تابان درخشان. زاهره، ستارۀ درخشان. طلاقه، درخشان روی گردیدن. قرن، سنگ درخشان. محاص، درخشان از برق. کوکب هاز، ستارۀ جنبان درخشان. سیف هزهاز، شمشیر جنبان روشن بسیار آب درخشان. هصهاص، مرد درخشان چشم. عین هفافه، چشم درخشان تیزنظر. (منتهی الارب)

معنی درخشان در فرهنگ لغت هوشیار

تابان، روشنی دهنده، لرزان و تابان، فروزان، ساطع

معنی درخشان در فرهنگ فارسی معین

تابان، روشنی دهنده

معنی درخشان در فرهنگ واژه مترادف متضاد

براق، تابان، تابنده، درخشنده، رخشنده، ساطع، فروزنده، مشعشع، منور، نورانی، متضاد: بی نور

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به انگلیسی

Bright, Brilliant, Dazzling, Gleaming, Glistening, Glittering, Glossy, Glowing, Incandescent, Lucent, Luminous, Lustrous, Lustrously, Radiant, Scintillating, Shimmering, Shining, Shiny, Sparking, Sparkly, Twinkling, Twinkly

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به فرانسوی

lumineux, brillant, éblouissant, scintillant, éclatant, incandescent, de manière brillante, radieux, étincelant

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به سواحیلی

angavu, kung'aa, inayoangaza, inayong'aa, kwa kung'aa, kung'ara

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به بنگالی

উজ্জ্বল , ঝলমলে , উজ্জ্বল , ঝলমলে , চকচকে , জ্বলন্ত , উজ্জ্বল , চকচকে , ঝলমলে , ঝকমক করা , ঝকমক , চকচকে , ঝকঝকে , ঝিকমিক

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به اردو

روشن , شاندار , چمکدار , درخشان , چمکدار انداز میں , درخشاں

معنی درخشان در دیکشنری فارسی به تایلندی

สว่าง , สว่างสดใส , ตระการตา , ส่องแสง , มันเงา , เปล่งแสง , สว่าง , แวววาว , อย่างเงางาม , เปล่งประกาย , เปล่งประกาย , เงางาม , เป็นประกาย , ระยิบระยับ