- ددگی (دَ دَ / دِ)
ددی. درندگی. سبعیت، دده بودن. کنیز بودن. کنیز سیاه بودن
معنی ددگی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ دِ)
لغت نامه دهخدا
عبای اسب. (آنندراج). غاشیه و زین پوش. (ناظم الاطباء) :
خدا مرا بکفل پوش دنبۀ تو کند
بسان اسب بزرگان که دگدگی دارد.
؟ (از آنندراج).
و رجوع به دگی دگی شود
خدا مرا بکفل پوش دنبۀ تو کند
بسان اسب بزرگان که دگدگی دارد.
؟ (از آنندراج).
و رجوع به دگی دگی شود
(دَ لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان زنجانرود بخش مرکزی شهرستان زنجان. واقع در 29هزارگزی شمال باختری زنجان و 3هزارگزی راه شوسۀ زنجان به تبریز با 99 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات، و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
منسوب به دیگ،
قسمی کلاه که کردان دارند با دهانۀ تنگ و سری سخت فراخ، (یادداشت مرحوم دهخدا)،
- کلاه دیگی، کلاه بعضی لران که دیگی وارونه را ماند، (یادداشت مرحوم دهخدا)
قسمی کلاه که کردان دارند با دهانۀ تنگ و سری سخت فراخ، (یادداشت مرحوم دهخدا)،
- کلاه دیگی، کلاه بعضی لران که دیگی وارونه را ماند، (یادداشت مرحوم دهخدا)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
دنگ کوب را گویند و او شخصی باشد که برنج را ازپوست جدا کند. (برهان) (از انجمن آرا) (از برهان) (از ناظم الاطباء). رجوع به دنگ کوب شود، برنج که با دنگ از کاه جدا شود. مقابل ماشینی، با سر به طرف پایین رفتن هواپیما و مجدد بازگشتن (به وسیلۀ دستۀ فرمان). (فرهنگ فارسی معین)
(دِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد. سکنۀ آن 100 تن از طایفۀ اسپری قلیخانی. راه آن اتومبیلرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(دَ دَ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به ددر، آنکه بیرون خانه دوست دارد. کودکی که میل دارد به کوچه و خیابان رود، زن شایق به گردش در کوچه و بازار. زن که به خانه های کسان رود تباهکاری را. زن که به کار بد رود به خانه های غیر. زن بدعمل. زن تباهکار
(دَ)
لغت نامه دهخدا
سبعیت. درندگی ددگی. دد بودن:
زان از ددگان بر او بدی نیست
کآلایشی از ددی در او نیست.
نظامی.
از بسکه ددانش دیده بودند
از خوی ددی بریده بودند.
نظامی
زان از ددگان بر او بدی نیست
کآلایشی از ددی در او نیست.
نظامی.
از بسکه ددانش دیده بودند
از خوی ددی بریده بودند.
نظامی
کودکی که میل دارد غالبا به کوچه و خیابان برود، زنی که گاه گاه از خانه بدر رود و با مردان بیگانه در آمیزد، شخص هرزه و بد عمل
دنگ کوب، با سر بطرف پایین رفتن هواپیما و مجدد باز گشتن (بوسیله دسته فرمان)
((دَدَ))
فرهنگ فارسی معین
کودکی که میل دارد غالباً به کوچه و خیابان رود، کنایه از زنی که گاه گاه از خانه به در رود و با مردان بیگانه درآمیزد، شخص هرزه و بدعمل
دم دمی مزاج، تفنگ چخماقی