- دحوح (دَ)
زن کلان جثه، ماده شتر کلان خلقت. (منتهی الارب)
معنی دحوح - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ مُ)
لغت نامه دهخدا
گستردن. گسترانیدن. (دهار) (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). کشیدن و پهن کردن: دحوالارض،گستردن و فراخ گردانیدن زمین را خدا، گستردن و برابر گردانیدن باران سنگریزه ها را، آرمیدن و گردآمدن مرد با زن، بزرگ شدن و فروهشته گردیدن شکم. (منتهی الارب) ، یقال للاعب بالجوز. گوز در گو انداختن. (المصادر زوزنی چ بینش ص 81). ابعدی المدی وادحه، اری ارم الجوز. (منتهی الارب) ، دست و پا اندازان رفتن اسب. (منتهی الارب). اندک دست و پا برداشتن اسب در رفتن، یوم دحو الارض، روز پهن شدن زمین از زیر خانه کعبه بر روی آب است و آن روز بیست وپنجم (بیست وششم) ماه ذی القعده است. (یادداشت مؤلف)
(شَطْءْ)
لغت نامه دهخدا
کهنه گردیدن جامه. (آنندراج). مح ّ. محح. (منتهی الارب). کهنه شدن جامه. (تاج المصادر بیهقی)
(تَ فَخْ خُ)
لغت نامه دهخدا
راه رفتن به کوتاه گام با بار گران بر پشت. (از منتهی الارب). گران بار رفتن. (المصادر زوزنی). زیر بار گران رفتن. (تاج المصادر بیهقی). با قدمهای کوتاه راه رفتن شخص بسبب سنگینی بار. (از اقرب الموارد)
(دَ دَ)
لغت نامه دهخدا
یقال للمقر ’دح دح’ و دح دح (دحن دحن) ای اقررت فاسکت. (منتهی الارب). هرگاه خواهند که کسی را از حرف زدن و تکلم بازدارند این کلمات را استعمال نمایند. (آنندراج)
(تَ مُ)
لغت نامه دهخدا
دحر. راندن و دور نمودن. (منتهی الارب). دور کردن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). طرد. ابعاد. بازداشتن
(دَ)
لغت نامه دهخدا
درخشان چشم، ناقه ای که زهدان آن بیرون افتاده باشد بعد از ولادت. (منتهی الارب). اشتر که رحم وی بیرون آید پس از زادن. (مهذب الاسماء)
(دَ)
لغت نامه دهخدا
چاهی که کنده شود پس یافته نشود آب آن زیر کنارهای وی پس نیز کنده شودتا چشمۀ آب بر آید، چاه فراخ جوانب. (منتهی الارب) ، چاه کژ. (مهذب الاسماء) ، ناقه که پیش آید شتران را و یکسو شود از آنها. (منتهی الارب)
(تَ عُ)
لغت نامه دهخدا
روان شدن آب یا اشک یا باران از بالا بپائین. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ریخته شدن آب و باران. (تاج المصادر بیهقی) ، ریختن آب و جز آن را پی درپی و بسیار. (اقرب الموارد). ریختن آب. (منتهی الارب) ، زدن تازیانه. (منتهی الارب) ، نیک فربه شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(اِ تِءْ)
لغت نامه دهخدا
گلوگرفته و گران آواز گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). بحح. بحوحه. بح ّ. و رجوع به هریک از این مصادر شود
