معنی دجو در لغت نامه دهخدا

تاریک شدن شب. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). تاریک گردیدن شب. دَجْوْ، فروپوشیدن بعض موی بز بعض را و واخیده نشدن، آرمیدن با زن، تمام و فراخ گردیدن جامه، قوی گردیدن اسلام و فروپوشیدن هر چیز را. (منتهی الارب)، دُجُوّ. رجوع به دُجُوّ شود

معنی دجو - جستجوی لغت در جدول جو

دجو(تَ)

لغت نامه دهخدا

دجو

فرهنگ لغت هوشیار

داو

(پسرانه)

قاضی، خداوند، هر یک از اشخاصی که طرفین دعوا برای حل اختلافات به طریقه غیررسمی انتخاب می کنند

فرهنگ نامهای ایرانی

دلجو

(دخترانه)

زیبا و پسندیده، غمخوار، تسلی دهنده دل، معشوق

فرهنگ نامهای ایرانی

دجوی

الشیخ، یوسف احمد نصر (متولد سال 1287 هجری قمری). او راست: 1- الجواب المنیف فی الردعلی مدعی التحریف فی الکتاب الشریف. (1331 هجری قمری 1913/ میلادی). 2- رسائل السلام و رسل الاسلام و بذیله رسالهاخری. و سلسله مقالات له ایضاً. (معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

دجوه

(دُ وَ / دِ وُ)

دهی است به مصر بر کنار شرقی نیل بر دریای رشید و میان آن و فسطاط شش فرسخ است از کورۀ شرقی. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

دجون

حسن توفیق افندی او راست: الرتبه الحدیثه. تألیف ادمون دیمولن معرب. (معجم المطبوعات)

لغت نامه دهخدا

دجون

(دَ)

جمل دجون، اشتر آبکش. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دجون

(تَ عَیْ یُ)

بجایی مقیم شدن. (زوزنی). مقیم شدن. (تاج المصادر بیهقی). مقیم گردیدن در جایی. (از منتهی الارب). بایستادن، الفت و انس گرفتن کبوتر و همچنین گوسپند. (از منتهی الارب) ، فروپوشیدن ابر آسمان را. (از منتهی الارب). تاریک شدن روز از ابر. (تاج المصادر بیهقی) ، برآمدن دود. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

دجوج

(دَ)

تاریک: لیله دجوج، مظلمه. (معجم البلدان ذیل دجوج)

لغت نامه دهخدا

دجوج

(دَ)

ریگزاریست متصل به علم السعد که دو کوهند از دومه بر یک روزه راه و خودریگ به دو روزه راه امتداد دارد و بحدود تیماء است و بگفتۀ غوری در بلاد کلب واقعست. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

دجوب

(دَ)

آوند و غراره و جوالی کوچک که برای طعام و غیره با زنان در سفر باشد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دجر

حیران شدن

معنی دجو - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما