- دبسانی (دِ)
منسوب است به دبسان که انتساب اجدادی است. (سمعانی)
معنی دبسانی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
آبستن بودن، حالت زن یا حیوان ماده از هنگام گرفتن نطفه تا موقع زاییدن، بارداری
در علم زیست شناسی جریان خون از رحم در زن غیر حامله و برخی پستانداران ماده که هر ۲۸ روز یک بار به مدت ۵ تا ۷ روز طول می کشد، عادت، عادت ماهیانه، خون ریزی ماهانه، عذر، عادت ماهانه، پریود، قاعدگی، خون ریزی ماهیانه، حیض، رگل
چگونگی و حالت دوسان، چفسانی، چسبانی، ملتصق و چسبان و دوسان بودن، (یادداشت مؤلف)، رجوع به دوسیدن و دوسانیدن شود
(دَ بِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به دبستان، شاگرد دبستان. شاگرد مکتب. طفل دبستان. طفل مکتب خانه. (برهان). بچه مکتبی. سبق خوان. متکلم. دیسانی. (لغت محلی شوشتر) :
شو گوش خرد برکش چون طفل دبستانی
تا پیر مغان بینی در بلبله گردانی.
خاقانی.
ز هفت ساله دبستانیان دعا اینست
که باد عمر تو صدبار برتر از هفتاد.
کلامی اصفهانی (از جهانگیری)
شو گوش خرد برکش چون طفل دبستانی
تا پیر مغان بینی در بلبله گردانی.
خاقانی.
ز هفت ساله دبستانیان دعا اینست
که باد عمر تو صدبار برتر از هفتاد.
کلامی اصفهانی (از جهانگیری)
منسوب به داستان. قصه یی روایی اساطیری، مقابل تاریخی: جمشید پادشاهیست داستانی
پارسی تازی گشته بوستانی کاشته منسوب به بستان بوستانی: گیاه بستانی، باغبان
