- دارنده
کسی که چیزی دارد، دارا، چیزدار، مالک
معنی دارنده - جستجوی لغت در جدول جو
- دارنده
مالک، چیزی که به کسی تعلق دارد
- دارنده ((رَ دِ یا دَ))
آن که چیزی را دارد، صاحب، مالک، خداوند، چیزدار، ثروتمند، مال دار
- دارنده
صاحب
- دارنده
خداوند، صاحب، مالک، ثروتمند، غنی، مالدار، متمول
متضاد: ندار
متضاد: ندار
- دارنده
حاملٌ
- دارنده
Possessor
- دارنده
possesseur
- دارنده
poseedor
- دارنده
владелец
- دارنده
Besitzer
- دارنده
володар
- دارنده
posiadacz
- دارنده
持有人
- دارنده
possuidor
- دارنده
অধিকারী
- دارنده
حامل
- دارنده
ผู้ครอบครอง
- دارنده
mwenye mali
- دارنده
sahip
- دارنده
소유자
- دارنده
所有者
- دارنده
possessore
- دارنده
धारक
- دارنده
pemilik
- دارنده
bezitter
- دارنده
בעלים
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گُ لَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
رافع. (دهار). بلندکننده. بر بالا برنده، ناگوارد. (منتهی الارب). ناگواری. (آنندراج). در حدیث است: اصل کل داء البرده. (منتهی الارب). تخمه. (از اقرب الموارد). این لفظ بر تخمه نیز اطلاق می شود چنانکه گفته اند اصل کل داءالبرده و چون بیماری تخمه معده را سرد کرده و از هضم طعام باز میدارد لهذا نام این بیماری را از مادۀ برودت گرفته اند و خالی از تناسب نباشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون) ، وسط چشم. (منتهی الارب). در اصطلاح طب، برده رطوبت غلیظی است که در باطن پلک چشم متحجر میشود و در سفیدی به تگرگ شباهت دارد. (مقالۀ سیم از کتاب سوم از قانون ابوعلی سینا چ تهران ص 69). رطوبتی غلیظ و متحجر در باطن مژگان و مایل بسفیدی باشد و مانند تگرگ در شکل و سختی و بهمین لحاظ بدین اسم نامیده شده است. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
