پایتخت، شهری که مرکز سیاسی یک کشور و محل اقامت پادشاه یا رئیس جمهوری و هیئت دولت باشد، سواد اعظم، دارالسّلطنه، دارالخلافه، تختگاه، عاصمه
پایتَخت، شهری که مرکز سیاسی یک کشور و محل اقامت پادشاه یا رئیس جمهوری و هیئت دولت باشد، سَوادِ اَعظَم، دارُالسَّلطَنِه، دارُالخِلافَه، تَختگاه، عاصِمِه
پایتخت. دارالملک. مرکز فرمانروایی: دار ملک خویش را ضایع چرا باید گذاشت مر سپاهان را چرا کرده ست بر غزنین گزین. فرخی. ، سرزمین: نخستین بار گفتش کزکجایی ؟ بگفت: از دارملک آشنایی. نظامی. ، کاخ. قصر: کلید همه دارملک سلاطین بزیرگلیم گدایی طلب کن. خاقانی. رجوع به دارالملک شود
پایتخت. دارالملک. مرکز فرمانروایی: دار ملک خویش را ضایع چرا باید گذاشت مر سپاهان را چرا کرده ست بر غزنین گزین. فرخی. ، سرزمین: نخستین بار گفتش کزکجایی ؟ بگفت: از دارملک آشنایی. نظامی. ، کاخ. قصر: کلید همه دارملک سلاطین بزیرگلیم گدایی طلب کن. خاقانی. رجوع به دارالملک شود
ابوالقاسم خان بن احمدخان بن محمودخان فرمانفرما متولد به سال 1282 هجری قمری، از تربیت یافتگان دورۀ میرزا تقی خان امیرکبیر و از تحصیل کردگان دانشگاه اکسفرد انگلستان و از رجال دورۀ ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه ومحمدعلی شاه قاجار است. وی مدتی حکمران کردستان بودو در دورۀ مجلس اول وزیر مالیه شد و بعداً بواسطۀاختلاف نظر با محمدعلی شاه از وزارت کنار گرفت و به فرنگ رفت. پس از عزل محمدعلی شاه و درگذشت عضدالملک قاجار نایب السلطنۀ احمدشاه، مجلس شواری ملی او را به نیابت سلطنت انتخاب کرد. وی به سال 1346 هجری قمری در تهران وفات یافت. ناصرالملک در علوم عربیت و تاریخ و ادب صاحب مایه و مردی خوش محاوره و نیکوبیان بود و در سیاست نهایت محتاط بود. (یادداشت مؤلف). مرحوم ملک الشعراء بهار در تاریخ احزاب سیاسی آرد: ’بعد از تعطیل مجلس دوم سه سال و کسری ناصرالملک زمامدار مطلق بود و با کمال خشونت با احزاب و احرار رفتار می کرد’. و نیز: ’در 27 شعبان 1332 مطابق 30 سرطان شاه (احمد شاه قاجار) تاج گذاری کرد و (دولت) ناصرالملک سقوط کرد و روز 18 رمضان بدون اینکه نطقی بکند یا شرح کارهای دیرینۀ خود را بنویسد مانند کسی که می گریزد به فرنگستان گریخت’. رجوع به تاریخ احزاب سیاسی ص 8 تا 15 و نیز رجوع به مجلۀآینده سال دوم ص 707: مکتب و عقاید ناصرالملک شود وزیرالدوله بن مبارک از نواب مغول کبیر در ولایت بنگاله و بهار و أوریسۀ هندوستان (1186-1189 هجری قمری) است. (از معجم الانساب ص 444)
ابوالقاسم خان بن احمدخان بن محمودخان فرمانفرما متولد به سال 1282 هجری قمری، از تربیت یافتگان دورۀ میرزا تقی خان امیرکبیر و از تحصیل کردگان دانشگاه اکسفرد انگلستان و از رجال دورۀ ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه ومحمدعلی شاه قاجار است. وی مدتی حکمران کردستان بودو در دورۀ مجلس اول وزیر مالیه شد و بعداً بواسطۀاختلاف نظر با محمدعلی شاه از وزارت کنار گرفت و به فرنگ رفت. پس از عزل محمدعلی شاه و درگذشت عضدالملک قاجار نایب السلطنۀ احمدشاه، مجلس شواری ملی او را به نیابت سلطنت انتخاب کرد. وی به سال 1346 هجری قمری در تهران وفات یافت. ناصرالملک در علوم عربیت و تاریخ و ادب صاحب مایه و مردی خوش محاوره و نیکوبیان بود و در سیاست نهایت محتاط بود. (یادداشت مؤلف). مرحوم ملک الشعراء بهار در تاریخ احزاب سیاسی آرد: ’بعد از تعطیل مجلس دوم سه سال و کسری ناصرالملک زمامدار مطلق بود و با کمال خشونت با احزاب و احرار رفتار می کرد’. و نیز: ’در 27 شعبان 1332 مطابق 30 سرطان شاه (احمد شاه قاجار) تاج گذاری کرد و (دولت) ناصرالملک سقوط کرد و روز 18 رمضان بدون اینکه نطقی بکند یا شرح کارهای دیرینۀ خود را بنویسد مانند کسی که می گریزد به فرنگستان گریخت’. رجوع به تاریخ احزاب سیاسی ص 8 تا 15 و نیز رجوع به مجلۀآینده سال دوم ص 707: مکتب و عقاید ناصرالملک شود وزیرالدوله بن مبارک از نواب مغول کبیر در ولایت بنگاله و بهار و أوریسۀ هندوستان (1186-1189 هجری قمری) است. (از معجم الانساب ص 444)
علی بن حسن، مکنی به ابوالمظفر. فرزند خواجه نظام الملک است که به وزارت سلطان برکیارق و سلطان سنجر سلجوقی رسیده است. (از تاریخ بیهقی ص 74). آغاز وزارت او در حضرت سلطان برکیارق سال 488 هجری قمری بود و پس از این دوران قصد نیشابور کرد و در آنجا سنجر او را به وزارت خواند، و تا پایان عمر در نیشابور ماند. ولادت او را به سال 434 هجری قمری / 1042 میلادی نوشته اند و مدت زندگانیش که در سال 500 پایان یافته 66 سال بوده است. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 664) خراسانی، ملقب به شمس الدوله. یکی از ممدوحان امام هروی شاعر معروف قرن هفتم هجری است که شاعر را مدتی در تحت حمایت خود داشت. (از سعدی تا جامی برون ترجمه حکمت ص 138)
علی بن حسن، مکنی به ابوالمظفر. فرزند خواجه نظام الملک است که به وزارت سلطان برکیارق و سلطان سنجر سلجوقی رسیده است. (از تاریخ بیهقی ص 74). آغاز وزارت او در حضرت سلطان برکیارق سال 488 هجری قمری بود و پس از این دوران قصد نیشابور کرد و در آنجا سنجر او را به وزارت خواند، و تا پایان عمر در نیشابور ماند. ولادت او را به سال 434 هجری قمری / 1042 میلادی نوشته اند و مدت زندگانیش که در سال 500 پایان یافته 66 سال بوده است. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 664) خراسانی، ملقب به شمس الدوله. یکی از ممدوحان امام هروی شاعر معروف قرن هفتم هجری است که شاعر را مدتی در تحت حمایت خود داشت. (از سعدی تا جامی برون ترجمه حکمت ص 138)
خانه ستم. خانه ستمگر. بیشتر بشهرها یا جاهایی که مردم آن یا فرمانروایان آن ستمگری و ناسازگاری کنند گفته میشود: چون ز دارالظلم شروان ناتوانش یافتی شربت عدلش مصفا دادی، احسنت ای ملک. خاقانی
خانه ستم. خانه ستمگر. بیشتر بشهرها یا جاهایی که مردم آن یا فرمانروایان آن ستمگری و ناسازگاری کنند گفته میشود: چون ز دارالظلم شروان ناتوانش یافتی شربت عدلش مصفا دادی، احسنت ای ملک. خاقانی
لقب شهر رشت. (مسکوکات ایران رابینو ص 99) : در سنۀ هزار و دویست و هشتاد به ارادۀ حج بیت الله الحرام از دارالمرز رشت آمدم به تبریز. (مفاتیح الجنان چ گراوری اسلامیه ص 551)
لقب شهر رشت. (مسکوکات ایران رابینو ص 99) : در سنۀ هزار و دویست و هشتاد به ارادۀ حج بیت الله الحرام از دارالمرز رشت آمدم به تبریز. (مفاتیح الجنان چ گراوری اسلامیه ص 551)
ستمگاه خانه ستم سرای ظالم (غالبا به شهر ها یا جاها یی که مردم یا فرمانروایان آن ستمگرند اطلاق شود) : (چون زدار الظلم شروان ناتوانیش یافتی شربت عدلش مصفا داری احسنت ای ملک) (خاقانی)
ستمگاه خانه ستم سرای ظالم (غالبا به شهر ها یا جاها یی که مردم یا فرمانروایان آن ستمگرند اطلاق شود) : (چون زدار الظلم شروان ناتوانیش یافتی شربت عدلش مصفا داری احسنت ای ملک) (خاقانی)