ابوالقاسم خان بن احمدخان بن محمودخان فرمانفرما متولد به سال 1282 هجری قمری، از تربیت یافتگان دورۀ میرزا تقی خان امیرکبیر و از تحصیل کردگان دانشگاه اکسفرد انگلستان و از رجال دورۀ ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه ومحمدعلی شاه قاجار است. وی مدتی حکمران کردستان بودو در دورۀ مجلس اول وزیر مالیه شد و بعداً بواسطۀاختلاف نظر با محمدعلی شاه از وزارت کنار گرفت و به فرنگ رفت. پس از عزل محمدعلی شاه و درگذشت عضدالملک قاجار نایب السلطنۀ احمدشاه، مجلس شواری ملی او را به نیابت سلطنت انتخاب کرد. وی به سال 1346 هجری قمری در تهران وفات یافت. ناصرالملک در علوم عربیت و تاریخ و ادب صاحب مایه و مردی خوش محاوره و نیکوبیان بود و در سیاست نهایت محتاط بود. (یادداشت مؤلف). مرحوم ملک الشعراء بهار در تاریخ احزاب سیاسی آرد: ’بعد از تعطیل مجلس دوم سه سال و کسری ناصرالملک زمامدار مطلق بود و با کمال خشونت با احزاب و احرار رفتار می کرد’. و نیز: ’در 27 شعبان 1332 مطابق 30 سرطان شاه (احمد شاه قاجار) تاج گذاری کرد و (دولت) ناصرالملک سقوط کرد و روز 18 رمضان بدون اینکه نطقی بکند یا شرح کارهای دیرینۀ خود را بنویسد مانند کسی که می گریزد به فرنگستان گریخت’. رجوع به تاریخ احزاب سیاسی ص 8 تا 15 و نیز رجوع به مجلۀآینده سال دوم ص 707: مکتب و عقاید ناصرالملک شود وزیرالدوله بن مبارک از نواب مغول کبیر در ولایت بنگاله و بهار و أوریسۀ هندوستان (1186-1189 هجری قمری) است. (از معجم الانساب ص 444)
