معنی خین در لغت نامه دهخدا

قصبۀ مرکزی دهستان خین بخش مرکزی شهرستان خرمشهر واقع در 9 هزارگزی شمال باختری خرمشهر و 2 هزارگزی جنوب راه اتومبیل رو خرمشهر بمرز عراق. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای گرم که سکنۀ آن با قریۀ فیله در حدود2450 نفرند. آب آن از شطالعرب و محصول عمده آن خرما و شغل اهالی تربیت نخل و حصیربافی برای حمل نخل می باشد. راه در تابستان اتومبیل رو است و در مواقع بارندگی با قایق از شطالعرب بخرمشهر می روند در این آبادی دفتر گمرک است و ساکنان از طایفۀ سادات و آل عبدالمطلب اند قریۀ فیله که در نزدیکی این آبادی است جزء خین منظور می گردد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

معنی خین در لغت نامه دهخدا

خون در لهجۀ مردم شوشتر، (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی)،، پَسوَندِ مَکانی مانند: پنج خین، (یادداشت مؤلف)

معنی خین در لغت نامه دهخدا

یکی از دهستانهای بخش مرکزی شهرستان خرمشهر است. این دهستان بین دهستان نهر یوسف و دهستان رویس واقع است با آب و هوای گرم و مرطوب. شغل اهالی تربیت نخل و حصیربافی برای حمل خرما. این دهستان از 7 قریۀ بزرگ و کوچک تشکیل شده که جمعیت آن در حدود 4600 نفر است. مرکز این دهستان خین است. و از قراء مهم آن سوره می باشد که در حدود 1000 تن جمعیت دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

معنی خین - جستجوی لغت در جدول جو

خین

لغت نامه دهخدا

خین

لغت نامه دهخدا

خین

لغت نامه دهخدا

آین

(دخترانه و پسرانه)

آیین، دین، طریقت، آذین، زینت، آرایش

فرهنگ نامهای ایرانی

ختن

(دخترانه)

نام شهری در ترکستان شرقی و گاهی هم به تمام ترکستان چین اطلاق شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

خینگان

نام دو رشته کوه در آسیای شرقی است یکی خینگان بزرگ که از رود آمور وارگون تا رود لیائو امتداد دارد و دیگر خینگان کوچک که شاخه ای از خینگان بزرگ است و عمده در امتداد رود آمور واقع است

لغت نامه دهخدا

خین جوک

نامی است که درافغانستان بدرخت بن دهند و نام پیستاسیا خین جوک که بزبان علمی بدان داده انداز این کلمه فارسی مأخوذ است، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خین کب

(کُ)

در منطق رمز است برای: ’اختلاف مقدمتین و کلیت کبری’ در انتاج شکل دوم قیاسات. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خیناگر

(گَ)

سازنده. مغنی. مطرب. (ناظم الاطباء). چرگر. شادی. (یادداشت مؤلف). اما کلمه ظاهراً صورت دگرگون شدۀ خنیاگر است

لغت نامه دهخدا

خینور

(نَ وَ)

پل صراط. (ناظم الاطباء). اما کلمه دگرگون شدۀ چینود است

لغت نامه دهخدا

خینه

(نَ)

دهی است از بخش سمیرم بالا شهرستان شاهرضا. واقع در 40 هزارگزی جنوب باختری سمیرم و 10 هزارگزی راه مالرو رودآباد به حناء که 250 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات وبرنج و شغل اهالی زراعت و از صنایع دستی جاجیم بافی و راه مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

خینیدن

(رَ تَ)

آراستن. آرایش کردن. زیبیدن. زینت دادن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ثخین

(ثَ)

سطبر و سخت، محکم، غلیظ، حلیم. بارزانت. رزین، مردی ثخین السلاح، مردی باسلاح و بعضی گفته اند یقال للاعزل الذی لاسلاح معه، اعزل ثخین، مرد بی سلاح، ثوب ثخین النسج، جامۀ سطبرباف. ج، ثخن

لغت نامه دهخدا

خینا

سرود، نغمه، آواز خوش، (ناظم الاطباء)، ظاهراً صورت دگرگون شدۀ خنیا است

لغت نامه دهخدا

تین

انجیر، وسوره نود و پنجمین از قرآن کریم

فرهنگ لغت هوشیار

خبن

کناره دوزی، پس انداز خوراک پیچیدن کنار جامه و غیره و دوختن آن، پنهان کردن و نهادن طعام برای روز سختی، اسقاط حرف دوم ساکن از رکن چون از (مستفعلن) سین بیندازند مستفعلن بماند مفاعلن بجای آن نهند و از فاعلاتن فعلاتن سازند

فرهنگ لغت هوشیار

خبین

سامان کار

فرهنگ لغت هوشیار

ختن

شوهر دختر، داماد قطع کردن، بریدن قطع کردن، بریدن

فرهنگ لغت هوشیار

خان

رئیس، امیر، بزرگ

فرهنگ لغت هوشیار

خاین

خیانت کننده، نا استوار، دغل، نادرست

فرهنگ لغت هوشیار

خدن

یار، دوست

فرهنگ لغت هوشیار

خدین

یار، دوست، صدیق، مصاحب

فرهنگ لغت هوشیار

حین

مرگ، هلاکی وقت، مدت، هنگام وقت، مدت، هنگام

فرهنگ لغت هوشیار

خشن

درشت از هر چیز، زمخت، ناهموار، ناهنجار، درشت گردیدن

فرهنگ لغت هوشیار

آین

فلزیست که در طبیعت غالبا بشکل اکسید یا کربناتیا سولفور دو فر وجود دارد. آنها را در کوره میگدازند و از آنها آهن خالص بدست میاورند و آن جسمی است سخت و محکم وزن مخصوص آن 8، 7 و در 1530 درجه حرارت گداخته میشود. اهن در هر جا وجود دارد و یکی از مفیدترین عناصر است و با زغال اساس صنعت را تشکیل میدهد یا آهن پولاد. آهن نر ذکر مقابل نرم آهن. یا آهن تر. آهن جوهر دار آهن سبز. یا آهن چکش خور. آهنی که بوسیله چکش قابلیت کشش و تشکیل باشکال مختلف را داشته باشد، یا آهن نر. پولاد روهینا مقابل نرم آهن. یا آهن افسرده کوفتن، کاری بیهوده کردن آهن سرد کوفتن، یا آهن سرد کوفتن، یا مثل دیو از آهن گریختن، سخت از چیزی دوری جستن، یا عصر (دورهء) آهن سومین دوره زندگی صنعتی انسان از لحاظ تقسیمات دیرین شناسی. اکنون نیز انسان در همین دوره زیست میکند آخرین بخش از دوره فلزات. این دوره از زمان پیدایش آهن (یعنی تقریبا 900 ق. م) آغاز میگردد عصر حدید، شمشیر، مطلق سلاح آهنین از درع و جوشن و خود ورانین و جز آنها، زنجیر. رسم روش ادب، معمول متداول مرسوم، شیوه آهنگ، صفت کردار مانند: بهشت آیین جنت آیین، اندازه حد عدد شمار، قاعده قانون نظم، سامان اسباب، طبیعت نهاد فطرت، آذین شهر آرای جشن، زیب زینت، فر شکوه، شرع شریعت کیش: آیین اسلام، تشریفات اتیکت یا به آیین. چنانکه مرسوم است طبق معمول، چنانکه باید چنانکه ضروری است، زیبا جمیل. یا بر آیین. مثل مانند

فرهنگ لغت هوشیار