- خویشاوند
هر یک از افرادی که با یکدیگر به واسطۀ پدر و مادر یا خانواده بستگی و نسبت دارند
معنی خویشاوند - جستجوی لغت در جدول جو
- خویشاوند(خوی / خی وَ)
کسی که بواسطۀ نسبت یا از طرف پدر یا از طرف مادر و جز آن بشخص نزدیک باشد. (ناظم الاطباء). قریب. حمیم. محم ّ. اسره. نسیب. (یادداشت بخط مؤلف). قوم. خویش. منسوب: و چنو زود بدست نیاید و حاسدان و دشمنان دارد و خویشاوند است. (تاریخ بیهقی). و تو با این سواری چند و با بسطام کی خویشاوند او بود نیک برانید. (فارسنامه ابن بلخی ص 101).
رد میراث سخت تر بودی
وارثان را ز مرگ خویشاوند.
سعدی.
تفخیذ، خواندن خویشاوند را الاقرب فالاقرب. (منتهی الارب)
رد میراث سخت تر بودی
وارثان را ز مرگ خویشاوند.
سعدی.
تفخیذ، خواندن خویشاوند را الاقرب فالاقرب. (منتهی الارب)
- خویشاوند(خوی / خی وَ)
احمد بن طوسی مکنی به ابوسعید. او راست کتاب اربعین. (یادداشت مؤلف)
- خویشاوند
قوم و خویش
- خویشاوند((وَ))
قوم و خویش
- خویشاوند
خویش، قریب، قوم، کس، منسوب، نزدیک، نسیب، وابسته
متضاد: غریبه
متضاد: غریبه
- خویشاوند
نسبيٌّ
- خویشاوند
Relative
- خویشاوند
parent
- خویشاوند
akrab
- خویشاوند
رشتہ دار
- خویشاوند
আত্মীয়
- خویشاوند
ndugu
- خویشاوند
קָרוֹב מִשׁפָּחָה
- خویشاوند
친척
- خویشاوند
親戚
- خویشاوند
संबंधी
- خویشاوند
kerabat
- خویشاوند
ญาติ
- خویشاوند
familielid
- خویشاوند
pariente
- خویشاوند
parente
- خویشاوند
parente
- خویشاوند
亲戚
- خویشاوند
krewny
- خویشاوند
родич
- خویشاوند
Zusammengehörig
- خویشاوند
родственник
