- خودپسند
کسی که کردار و رفتار و صفات خود را پسندیده و بی عیب می داند
معنی خودپسند - جستجوی لغت در جدول جو
- خودپسند (چِ دَ / دِ)
کسی که شخص خود را می پسنددو ازخودراضی است. متکبر. مغرور. بی فایده مغرور. (ناظم الاطباء). معجب. (یادداشت بخط مؤلف) :
ندانستی ای کودک خودپسند
که مردان ز خدمت بجایی رسند.
سعدی.
جز این علتش نیست کآن خودپسند
حسد دیدۀ نیک بینش بکند.
سعدی.
گر جلوه مینمائی و گر طعنه می زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند.
حافظ.
- امثال:
خودپسند خداپسند نبود. (از جامع التمثیل).
خودپسند خلق پسند نیست
ندانستی ای کودک خودپسند
که مردان ز خدمت بجایی رسند.
سعدی.
جز این علتش نیست کآن خودپسند
حسد دیدۀ نیک بینش بکند.
سعدی.
گر جلوه مینمائی و گر طعنه می زنی
ما نیستیم معتقد شیخ خودپسند.
حافظ.
- امثال:
خودپسند خداپسند نبود. (از جامع التمثیل).
خودپسند خلق پسند نیست
- خودپسند
متکبر و مغرور
- خودپسند
متکبر
- خودپسند
ازخودراضی، خودبین، خودخواه، سرگران، متفرعن، متکبر، مختال، مدمغ، معجب، مغرور
متضاد: خودگداز، غیرپسند
متضاد: خودگداز، غیرپسند
- خودپسند
خودستایانه، خودخوٰاه، خودخوٰاهانه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خِ رَ پَ سَ)
لغت نامه دهخدا
ممدوح و لایق ستایش و قابل تحسین. (ناظم الاطباء). آنچه او راعقل پسندد. پسندیدۀ عقل. عقل پسند. (از آنندراج)
(خوَدْ / خُدْ پَ سَ)
لغت نامه دهخدا
تکبر. غرور. نخوت. (ناظم الاطباء). خودستایی. کبر. (یادداشت بخط مؤلف) :
نیکنامی خواهی ای دل بابدان صحبت مدار
خودپسندی جان من برهان نادانی بود.
حافظ
نیکنامی خواهی ای دل بابدان صحبت مدار
خودپسندی جان من برهان نادانی بود.
حافظ
تکبر، خودبینی، خودخواهی، عجب، غرور، کبر، ناموس، نخوت
متضاد: خودگدازی، غیرپسندی
متضاد: خودگدازی، غیرپسندی
خودمحور، خودخوٰاه، خودبزرگ پندار، خودبین، خودشیفتگی، خودراضی
رضایت نفس، خودخوٰاهی، خودمحوری، نارسیسیسم، خودپسندی
