پیش خود یادبگیر. آموزش بدون معلم. - کتاب خودآموز، کتابی که بدون معلم می توان مطالب آنرا آموخت. - شخص خودآموز، کسی که بدون معلم و یاددهنده چیزی می آموزد. پیش خود یادبگیر
پیش خود یادبگیر. آموزش بدون معلم. - کتاب خودآموز، کتابی که بدون معلم می توان مطالب آنرا آموخت. - شخص خودآموز، کسی که بدون معلم و یاددهنده چیزی می آموزد. پیش خود یادبگیر
مبتدی. تازه کار. نوآموخته. نافرهخته. که در آغاز آموختن است و به کمال نرسیده است. نوچه: ای دل من زو به هرحدیث میازار کآن بت فرهخته نیست هست نوآموز. دقیقی. یار مویت سپید دید و گریخت که به دزدی دل نوآموزاست. خاقانی. صراحی نوآموز درسجده کردن یکی رومی نومسلمان نماید. خاقانی. در دبیرستان خرسندی نوآموزی هنوز کودکی کن دم مزن چون مهر داری برزبان. خاقانی. به وردی کز نوآموزی برآید به آهی کز سر سوزی برآید. نظامی. بسپار مرا به عهدش امروز کو نوقلم است و من نوآموز. نظامی. این طبیبان نوآموزند خود که بدین آیاتشان حاجت بود. مولوی. ، تلمیذ. شاگرد. (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی و بعدی شود: نوآموز را ریسمان کن دراز نه بگسل که دیگر نبینیش باز. سعدی. نوآموز را مدح و تحسین و زه ز تهدید و توبیخ استاد به. سعدی. ، در تداول، شاگرد دبستان، باز جوانی که تازه شکار آموخته باشد، کسی که مایل و راغب به چیزهای تازه باشد. آنکه چیزهای تازه آموخته باشد. کسی که برای تکمیل تحصیل حاضر شده باشد. (ناظم الاطباء)
مبتدی. تازه کار. نوآموخته. نافرهخته. که در آغاز آموختن است و به کمال نرسیده است. نوچه: ای دل من زو به هرحدیث میازار کآن بت فرهخته نیست هست نوآموز. دقیقی. یار مویت سپید دید و گریخت که به دزدی دل نوآموزاست. خاقانی. صراحی نوآموز درسجده کردن یکی رومی نومسلمان نماید. خاقانی. در دبیرستان خرسندی نوآموزی هنوز کودکی کن دم مزن چون مُهر داری برزبان. خاقانی. به وردی کز نوآموزی برآید به آهی کز سر سوزی برآید. نظامی. بسپار مرا به عهدش امروز کو نوقلم است و من نوآموز. نظامی. این طبیبان نوآموزند خود که بدین آیاتشان حاجت بود. مولوی. ، تلمیذ. شاگرد. (ناظم الاطباء). رجوع به معنی قبلی و بعدی شود: نوآموز را ریسمان کن دراز نه بگسل که دیگر نبینیش باز. سعدی. نوآموز را مدح و تحسین و زه ز تهدید و توبیخ استاد به. سعدی. ، در تداول، شاگرد دبستان، بازِ جوانی که تازه شکار آموخته باشد، کسی که مایل و راغب به چیزهای تازه باشد. آنکه چیزهای تازه آموخته باشد. کسی که برای تکمیل تحصیل حاضر شده باشد. (ناظم الاطباء)
که آمیخته به دود باشد، که با دود آمیخته باشد، که دود آن را فراگرفته باشد، کنایه از دم آلوده به آه است، همراه آه: بخور مجلسش از ناله های دودآمیز عقیق زیورش از دیده های خون پالای، سعدی
که آمیخته به دود باشد، که با دود آمیخته باشد، که دود آن را فراگرفته باشد، کنایه از دم آلوده به آه است، همراه آه: بخور مجلسش از ناله های دودآمیز عقیق زیورش از دیده های خون پالای، سعدی
آموزندۀ بدی و شرارت. (ناظم الاطباء). آنکه چیزهای بد به دیگران یاد دهد. کسی که پندهای نادرست دهد. مقابل نیک آموز. (فرهنگ فارسی معین). بدآموزنده: گرزم بدآموز گفت از خرد نباید جز آن چیز کاندر خورد. دقیقی. و دیگر که اند از پراکندگان بدآموز و بدخواه و کاوندگان. فردوسی. رسیدند هر دو بمردی بجای بدآموز شد هر دو را رهنمای. فردوسی. ز گفت بدآموز جوشان شدند بنزدیک مادر خروشان شدند. فردوسی. بفردا ممان کار امروز را برتخت منشان بدآموز را. فردوسی. نداند که خداوند را بدآموزی براه کژ نهاد. (تاریخ بیهقی ص 329). با من (احمد عبدالصمد) خالی داشت این خلوت دیری بکشید و بسیار نومیدی کرد و بگریست و گفت لعنت بر این بدآموزان باد. (تاریخ بیهقی ص 336). پس از این گوئیم که حال چون شد و بدآموزان چه بازنمودند تا بهشت آمل دوزخی شد. (تاریخ بیهقی ص 464). از خداوند هیچ عیب نیست عیب از بدآموزان است. (تاریخ بیهقی). و از یار بداندیش و بدآموز دور باش. (منتخب قابوسنامه ص 30). مکن با بدآموز هرگز درنگ که انگور گیرد ز انگور رنگ. نظامی (از نفایس الفنون). جز به نیکان نظر نیفروزم از بدآموز بد نیاموزم. نظامی. معلمان بدآموز را سخن مشنو که دیر سال بمانی بکام نیکوخواه. سعدی. نکویی کن که دولت بینی از بخت مبر فرمان بدگوی بدآموز. سعدی. در صحبت رفیق بدآموز همچنان کاندر کمند دشمن آهخته خنجری. سعدی. ندانستی که ضدان در کمین اند نکو کردی علی رغم بدآموز. سعدی (طیبات).
آموزندۀ بدی و شرارت. (ناظم الاطباء). آنکه چیزهای بد به دیگران یاد دهد. کسی که پندهای نادرست دهد. مقابل نیک آموز. (فرهنگ فارسی معین). بدآموزنده: گرزم بدآموز گفت از خرد نباید جز آن چیز کاندر خورد. دقیقی. و دیگر که اند از پراکندگان بدآموز و بدخواه و کاوندگان. فردوسی. رسیدند هر دو بمردی بجای بدآموز شد هر دو را رهنمای. فردوسی. ز گفت بدآموز جوشان شدند بنزدیک مادر خروشان شدند. فردوسی. بفردا ممان کار امروز را برتخت منشان بدآموز را. فردوسی. نداند که خداوند را بدآموزی براه کژ نهاد. (تاریخ بیهقی ص 329). با من (احمد عبدالصمد) خالی داشت این خلوت دیری بکشید و بسیار نومیدی کرد و بگریست و گفت لعنت بر این بدآموزان باد. (تاریخ بیهقی ص 336). پس از این گوئیم که حال چون شد و بدآموزان چه بازنمودند تا بهشت آمل دوزخی شد. (تاریخ بیهقی ص 464). از خداوند هیچ عیب نیست عیب از بدآموزان است. (تاریخ بیهقی). و از یار بداندیش و بدآموز دور باش. (منتخب قابوسنامه ص 30). مکن با بدآموز هرگز درنگ که انگور گیرد ز انگور رنگ. نظامی (از نفایس الفنون). جز به نیکان نظر نیفروزم از بدآموز بد نیاموزم. نظامی. معلمان بدآموز را سخن مشنو که دیر سال بمانی بکام نیکوخواه. سعدی. نکویی کن که دولت بینی از بخت مبر فرمان بدگوی بدآموز. سعدی. در صحبت رفیق بدآموز همچنان کاندر کمند دشمن آهخته خنجری. سعدی. ندانستی که ضدان در کمین اند نکو کردی علی رغم بدآموز. سعدی (طیبات).
کسی که تازه بفراگرفتن علم و فنی مشغول شده مبتدی: و منهیان خطه غیبی در مکتب جلال او نو آموز، کودکی که تازه بدبستان رفته، (پیشاهنگی) کسی که تازه وارد پیشاهنگی شده
کسی که تازه بفراگرفتن علم و فنی مشغول شده مبتدی: و منهیان خطه غیبی در مکتب جلال او نو آموز، کودکی که تازه بدبستان رفته، (پیشاهنگی) کسی که تازه وارد پیشاهنگی شده
