معنی خفندن - جستجوی لغت در جدول جو

خفندن

لغت نامه دهخدا

عطسه کردن، خارج کردن هوا از بینی و دهان با شدت و صدا، اشنوسه کردن، عطسه زدن، عطاس،
کنایه از آشکار شدن، برای مثال چون بخفد صبح سعادت اثر / غالیه سا گردد باد سحر (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۲۷)

فرهنگ فارسی عمید

خفنده

(خُ فَ دَ /دِ)

جهنده. (یادداشت بخط مؤلف) :
هم آهو خفنده ست و هم تیزتک
هم آزاده خو مطوع و تیزگام.
فرالاوی

لغت نامه دهخدا

خفیدن

(گَ دی دَ)

نفس زدن. دم زدن، خفه شدن، سخت نفس کشیدن، نفس نفس زدن، سرفه کردن، طپیدن. (ناظم الاطباء)، عطسه کردن. (یادداشت بخط مؤلف). عطسه زدن. (ناظم الاطباء) :
چون بخفد باد سعادت اثر
غالیه سا گردد باد سحر.
منجیک.
و امیرالمؤمنین گفت: دنیای شما بنزدیک من... از خفیدن بزیست بنزدیک خداوندش. (ابوالفتوح ج 1 ص 700).
دماغ صبح را در هر خفیدن
ز فیض رأی او خورشید زاید.
مؤیدالدین (از آنندراج).
نائر (میشی) که چون بخفد چیزی از بینیش بیفتد. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خفیدن

(کَ دَ)

سرفه کردن. (ناظم الاطباء). سرفیدن. (یادداشت بخطمؤلف) : انقحاب، خفیدن یعنی سرفیدن. (مجمل اللغه)

لغت نامه دهخدا

خوندن

(اَتَ)

خواندن. قرائت کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به خواندن شود

لغت نامه دهخدا