معنی خطیبان - جستجوی لغت در جدول جو

خطیبان

لغت نامه دهخدا

سایه بان، چادر یا چیز دیگر که برای جلوگیری از آفتاب برپا کنند، هر چیز که سایه بیندازد و مانع آفتاب باشد، چتر، پرده، سایه گاه

فرهنگ فارسی عمید

گریبان

آن قسمت از جامه که اطراف گردن را می گیرد، یخۀ جامه

فرهنگ فارسی عمید

خیابان

معبر عمومی در شهرها که مردم از طرفین آن و وسایل نقلیه در وسط آن رفت و آمد می کنند، راه راست و هموار در باغ

فرهنگ فارسی عمید

خطیئات

خطیئت، کار ناصواب، خطا، گناه

فرهنگ فارسی عمید

خطخوان

(خَطْ طِ خوا / خا)

خوانندۀ خط. آنکه خطی را می خواند

لغت نامه دهخدا

خشیجان

(خَ)

جمع واژۀ خشیج یعنی اضداد. (برهان) ، مخفف آخشیجان هست که عناصر باشد و آن خاک و آب و هوا و آتش است. (برهان قاطع)

لغت نامه دهخدا

خشیران

(خَ)

دهی است از بخش نمین شهرستان اردبیل، واقع درسی هزارگزی خاور اردبیل و سه هزارگزی شوسه اردبیل به آستارا. دارای 359 تن سکنه، آب آن از رودخانه و محصول غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه مالرو است. در آنجا بنای خرابۀ تاریخی بنام قوشه گنبد وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

خشیلان

(خُ)

دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 57 هزارگزی شمال باختری نورآباد و 18 هزارگزی باختر راه شوسۀ خرم آبادبه کرمانشاه. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای سرد و 120 تن سکنه. آب آن از چشمه سار و محصول آن لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ساکنان آن از طایفۀ باریک ونداند و در زمستان به قشلاق می روند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

خصیتان

(خُ یَ)

دو خایه. (منتهی الارب). این کلمه تثنیۀ خصیه در حالت رفعی است

لغت نامه دهخدا

خرسبان

(خِ)

محافظ خرس. نگاهبان خرس، نگاهدارندۀ خرس. (از آنندراج) :
بوسه بر آن لب که زند خرسبان.
خسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خذابان

(خُ)

ناحیتی است از نواحی هرات. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

خایقان

(یِ)

دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه شهرستان مشهد. واقع در هفت هزارگزی شمال مشهد و سه هزارگزی خاور کار خانه قند آبکوه. ناحیه ای است واقع در جلگه و معتدل. دارای 100 تن سکنه که شیعی مذهب و فارسی زبانند. آب آن از قنات و محصولش غلات و شغل اهالی زراعت و مالداری است. راه این دهکده اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

خانبان

نام محلی کنار راه تبریز و مراغه میان تازه کند و خضرلو در 97000 گزی تبریز

لغت نامه دهخدا

خاربان

از نواحی بلخ است، (معجم البلدان ج 3 ص 386)

لغت نامه دهخدا

اطیبان

(اَطْ یَ)

خواب و نکاح. (السامی فی الاسامی). خواب و نکاح و گویند: خوردن و نکاح. (مهذب الاسماء). اکل و جماع یا دهن و فرج یا پیه و جوانی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). خوردن و جماع کردن یا دهن و عورت یا پیه و جوانی است. (ترجمه قاموس). اکل و نکاح از ابن اعرابی و عبارت: ذهب اطیباه را بدین معنی تفسیر کرده اند و بگفتۀ ابن سکیت خواب و نکاح است و آن را در المزهر نقل کرده است. یا اطیبان دهن و فرج یا شحم و شباب است و گویند رطب و خزیر است و دو معنی اخیر از شرح مواهب است. (از تاج العروس). اکل و زواج. گویند: ذهب الاطیبان و بقی الاخبثان، یعنی ضرطه و سرفه. (از اقرب الموارد). اکل و نکاح یا خواب و نکاح یا شمم و شباب یا شیر و خرما یا جز اینها. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

خطبانی

(خُ نی ی)

بسیار برگناک. (از منتهی الارب). یقال: اوراق خطبانی مبالغه است بمعنی بسیار برگناک. (از منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خطیبون

(خَطْ طی)

جمع واژۀ خطّیب. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خطبان

(خُ / خِ)

جمع واژۀ اخطب و خطباء. (از منتهی الارب) (از لسان العرب) (از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

خطبان

(خُ)

گیاهی مانند هلیون وبرگهای سبز درخت سمر. (از منتهی الارب). حنظل

لغت نامه دهخدا

خویشان

اقوام، منسوبان، اقرباء

فرهنگ لغت هوشیار

خط بار

سمیره بار

فرهنگ لغت هوشیار

سایبان

چیزی باشد مانند چتر که بر سر بزرگان میداشتند تا مانع تابش آفتاب گردد، خیمه و چادری که سه چهار لای بر روی هم دوخته باشند شامیانه. یا سایبان اخضر. آسمان. یا سایبان سیمابی. صبح صادق. یا سایبان ظلمانی. صبح کاذب، شب تاریک

فرهنگ لغت هوشیار