- خضعه (خُ ضَ عَ)
آنکه با همه کسان فروتنی نماید، خرمابن رسته ازهسته، کسی که غلبه کند مر همسران خود را. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
معنی خضعه - جستجوی لغت در جدول جو
- خضعه (خَ عَ)
آواز برخورد تازیانه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). یقال: سمعت للسیاط خضعه للسیوف بضعه: فالخضعه صوت وقع السیاط و البضعه القطع. (منتهی الارب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مکر، حیله، فریب، احتیال، شید، نارو، قلّاشی، کید، دستان، نیرنگ، دلام، تزویر، خاتوله، چاره، تنبل، کلک، ترفند، دغلی، اشکیل، ترب، ستاوه، شکیل، گربه شانی، روغان، دویل، غدر، ریو، گول، حقّه
(خَ / خُ / خِ عَ)
لغت نامه دهخدا
فریب. منه: الحرب خدعه، جنگ انصرام می یابد بفریب. (از منتهی الارب) ، این کلمه واحد خدع است و طریق خدع به راههایی اطلاق میشود که گاه نمایان و گاه مخفی است. (از یاقوت در معجم البلدان)
(خِ عَ)
لغت نامه دهخدا
کودکی که در شکم مادر باشد و چون مادر بمیرد شکم وی را بدرانند و کودک را بدرآرند. (از منتهی الارب) (از تاج العروس)
(خُعَ)
لغت نامه دهخدا
قطعه ای از زمین درشت. (منتهی الارب) (ازتاج العروس). ج، خشع، توده ای که بلند نباشد. (منتهی الارب) (از تاج العروس). جمع واژۀ خشع
(خَ عَ)
لغت نامه دهخدا
آواز شکم اسب. (منتهی الارب) (ازتاج العروس) (از لسان العرب) (از البستان) ، دو گوشت پارۀ کاواک که آن آواز برآید. (منتهی الارب) (از تاج العروس) ، آواز توجبه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد). آواز سیل و سیلاب. (یادداشت بخط مؤلف)
(خَ مَ)
لغت نامه دهخدا
تعویذ و بازوبند. (ناظم الاطباء) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، حرزی که مردان در هنگام رفتن پیش سلاطین و در جنگ پوشند. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
(خَ عَ)
لغت نامه دهخدا
نام آبی است مرغنی را که سپس به بنی عتریف بن سعد بن جلال بن غنم بن غنی تعلق گرفت. (از یاقوت در معجم البلدان)
(خُ عَ)
لغت نامه دهخدا
مکر. فریب. (از غیاث اللغات) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). نیرنگ. کنبوره. دستان. زرق. دغا. اوزند. رنگ. ترفند. حقه. تنبل (ت / ت و ب / ب ) .کنبور. افسون. کیمیا: جاه دنیای فریبنده... مانند خدعۀ غول... است. (کلیله و دمنه). آن مدامیر به آن خدعه مغرور گشتند. (ترجمه تاریخ یمینی).
ای خلیل اینجا شرار و دود نیست
جزکه سحر و خدعۀ نمرود نیست.
مولوی (مثنوی).
بشنوم یا من دهم هم خدعه اش
تا بداند اهل را آن فرع کش.
مولوی (مثنوی).
ای خدا بنمای تو هر چیز را
آنچنانکه هست در خدعه سرا.
مولوی (مثنوی).
، کسی که مردم او را بسیار فریب میدهند. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، آنچه بوسیلۀ او حیله می شود. ما یخدع به. (از اقرب الموارد)
ای خلیل اینجا شرار و دود نیست
جزکه سحر و خدعۀ نمرود نیست.
مولوی (مثنوی).
بشنوم یا من دهم هم خدعه اش
تا بداند اهل را آن فرع کش.
مولوی (مثنوی).
ای خدا بنمای تو هر چیز را
آنچنانکه هست در خدعه سرا.
مولوی (مثنوی).
، کسی که مردم او را بسیار فریب میدهند. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، آنچه بوسیلۀ او حیله می شود. ما یخدع به. (از اقرب الموارد)
(بَ / بِ عَ)
لغت نامه دهخدا
پاره ای از گوشت. و فی الحدیث: فاطمه بضعه منی، ای جزو منی. ج، بضع و بضع و بضاع و بضعات. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پارۀ گوشت. (السامی فی الاسامی) (مهذب الاسماء) (ازفرهنگ نظام). گوشت پاره. (غیاث).
تنپوش دادن، فرجامه تنپوش، گزیده داراک جامه دوخته که بزرگی بکسی بخشد، جمع خلع
جمع خادع، فریبکاران، کوره راه ها، دژ خویان بلوس اروند کرش دستان فریب مکرورزی دستان آوری: (بمکر و خدعه در دام افتاد)، مکر فریب دستان فسون
