- خساست
خسیس بودن، فرومایگی، پستی، ناکسی
معنی خساست - جستجوی لغت در جدول جو
- خساست (خِ سَ)
زبونی. (از غیاث اللغات). فرومایگی. (آنندراج). دنائت. پستی. حقارت. رذالت. (یادداشت بخط مؤلف) : بچشم حقد و حسد که مظهر و مبدی معایب است و منشی مساوی و مثالب و تولد آن از نتیجۀ همت و خساست طبیعت ننگرد. (جهانگشای جوینی). و به شناعت خساست راضی نمیشد. (جهانگشای جوینی) ، خسّت. (یادداشت بخط مؤلف). بخل. (غیاث اللغات) :
فاقۀ کنعان دهد خساست بغداد
نعمت مصر آورد سخای صفاهان.
خاقانی
فاقۀ کنعان دهد خساست بغداد
نعمت مصر آورد سخای صفاهان.
خاقانی
- خساست
فرومایگی، حقارت
- خساست ((خَ سَ))
پستی، فرومایگی
- خساست
البخل
- خساست
Miserliness
- خساست
avarice
- خساست
avarizia
- خساست
скупость
- خساست
Geizigkeit
- خساست
скупість
- خساست
skąpstwo
- خساست
吝啬
- خساست
কৃপণতা
- خساست
کنجوسی
- خساست
avaricia
- خساست
uchoyo
- خساست
cimrilik
- خساست
구두쇠의 특성
- خساست
吝嗇
- خساست
avareza
- خساست
कंजूसी
- خساست
kekikiran
- خساست
ความตระหนี่
- خساست
gierigheid
- خساست
קמצנות
