معنی خزیدن در فرهنگ فارسی عمید

حرکت کردن با کشیدن بدن بر روی زمین، آهسته حرکت کردن و به جایی وارد شدن

معنی خزیدن در لغت نامه دهخدا

آهسته بجائی درشدن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). داخل شدن به آهستگی:، دشت از تو کشید مفرش وشی، چرخ از تو خزید در خز ادکن.، ناصرخسرو.، از کجا اندر خزیدستی در این بی در حصار، همچنان یک روز از اینجا ناگهان بیرون خزی.، ناصرخسرو.،، لغزیدن با اراده. (یادداشت بخط مؤلف). کشیدن خود را بی دست و پای به جانبی چنانکه کرمان و ماران. (یادداشت بخط مؤلف). کشان و بشکم راه رفتن چون مار. (یادداشت بخط مؤلف). غیژیدن:، شیر غرنده که او را دید از هیبت او، پیش او گردد چون مار خزیده بشکم.، فرخی.، دست و پای از تن دشمنش جدا باد بتیغ، تا خزد دشمن چون مار همیشه بشکم.، فرخی.، از آمل حرکت کردیم همه شب براندیم و بیشه ها بریده آمد که مار در او بدشواری توانست خزید. (تاریخ بیهقی).، روز حرب از پیش او خرچنگ وار، پس خزیدن عادت بدخواه باد.، ابوالفرج رونی.،، نشسته رفتن مانند کودکان تازه برفتار آمده. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). کون خیز رفتن. کون خیز کردن. (یادداشت بخط مؤلف). حبو. (تاج المصادر بیهقی)، در کنجی پنهان شدن. (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) :، در این سوراخ خزیده و جنگ را بساخت و علف داشت بسیار و آبهای روان. (تاریخ بیهقی).، - امثال:، موی در کار کس نخزیدن، چوب لای چرخ کسی نگذاشتن.، - بر (به) یکدیگر خزیدن، تنگ نزدیک یکدیگر بودن: ثریا، پروین و شش ستاره است یک بدیگر اندر خزیده مانند خوشۀ انگور. (یادداشت بخط مؤلف).، - پس خزیدن، به آهستگی پس رفتن. بعقب لغزیدن:، من هم از شرت اگر پس می خزم، در مکافات تو دیگی می پزم.، مولوی (مثنوی).، - واپس خزیدن، بگوشه ای کنار رفتن. به کنار رفتن:، برگرفت آن آسیا سنگ و بزد، بر مگس تا آن مگس واپس خزد.، مولوی (مثنوی)