- خزب (خَ زِ)
گوشت نرم و سست. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
معنی خزب - جستجوی لغت در جدول جو
- خزب (خَ زَ)
سفال. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب)
- خزب (تَ عارر)
آماسیدن و یا فربه شدن که گویا برآماسیده است، مبتهج گردیدن پوست، آماس کردن پستان ناقه و تنگ شدن سوراخهای آن، خشک شدن و کم شیر گردیدن پستان ناقه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) (از لسان العرب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(زُ زُب ب)
لغت نامه دهخدا
درشت توانا و پر گوشت. گویند: صار والد الناقه زخزبا، یعنی درشت و فربه شد بچۀ ناقه. (از منتهی الارب). درشت نیرومند و پر گوشت. (از محیطالمحیط). ستبر توانای گوشت سخت است. (ترجمه قاموس) (ازاقرب الموارد). این لغت را با حاء مهمله نیز آورده اند اما آن تصحیف است از خاء معجمه. (از متن اللغه)
(خَ)
لغت نامه دهخدا
ماده شتری که پستانش آماهیده باشد و یا در زهدان وی ثآلیل بود که بدان متأذی می گردد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از تاج العروس)
(خَ زَ)
لغت نامه دهخدا
نام جایگاهی است در یمامه و متعلق است به بنی عقیل صاحب امیری و کرسی است. (از معجم البلدان)
(اِ تِ)
لغت نامه دهخدا
تخزب جلد، تهبج (آماس) کردن پوست. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ورم کردن پوست بدون درد. (از اقرب الموارد) (از المنجد)، تخزب ضرع ناقه، آماس کردن پستان ماده شتر. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء)
(خِ)
لغت نامه دهخدا
مگسی که در مرغزارها باشد. (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از منتهی الارب). خزباء. رجوع به خزباء شود، بانگ مگس. (منتهی الارب) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس) (از البستان). خازباز. (یادداشت بخط مؤلف). خزباء، علتی است که در گردن شتر یا مردم عارض شود. خزباء، نام دو گیاه. (منتهی الارب) (از لسان العرب) (از تاج العروس). خزباء، گربه. (منتهی الارب)
(خَ زِ بَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث خزب. شتر ماده ای که پستانش آماسیده باشد یا در زهدان ثاّلیل بود که بدان متأذی میشود. (منتهی الارب). رجوع به خزب شود
(خَ با)
لغت نامه دهخدا
منزلی بوده مر بنی سلمه را بین مسجد ذوقبلتین تا مذاد اغیرها النبی صلی الله علیه و آله و سلم و سماها صالحا تفاؤلا بالخزب. (منتهی الارب)
نوعی رستنی که جزو شاخه نهانزادان است و ساقه و برگ دارد ولی ریشه و گل ندارد و بجای ریشه دارای کرکهای ریز در پایین ساقه است که گیاه بوسیله آنها مواد غذایی را جذب میکند. بعضی از اقسام آن هم ساقه ندارند
مغاکچه های سرین، سوراخ سوزن، تیاهدینی، هم آوای حرب، ویران کردن، خانه
اسپ خیز، توسنی جامه پاره برداشتن اسب هر دو دست و پای راست را با هم و هر دو دست و پای چپ را با هم گاه برین دست و گاه بر آن دست ایستادن اسب، تیز رفتن، نوعی دویدن پویه
بی بهرگی این واژه پارسی نیز هست برابر با باز پس افکنده باز پس افکنده
