- خداناترس (بَ گُ)
آنکه از خدا نترسد. (از آنندراج). وصف است کسی را که از خدا نمی ترسد و از مناهی او ابا ندارد. صفت است آنرا که اوامر خدا رادر کارها در نظر نمی گیرد. این وصف بجای موصوف می نشیند و امروزه بیشتر بر موصوف دلالت می کند:
امید رحم بود کفر از آن خداناترس
که گر به کعبه رود از فرنگ می آید.
صائب (از آنندراج)
امید رحم بود کفر از آن خداناترس
که گر به کعبه رود از فرنگ می آید.
صائب (از آنندراج)
