- خثم (خُ)
جمع واژۀ اخثم و خثماء رجوع به ’اخثم’ و ’خثما’ شود
معنی خثم - جستجوی لغت در جدول جو
- خثم (تَ)
پهن و ستبر بینی شدن، پهن گردیدن سر گوش، پهن گشتن معول. پهن شدن کلنگ. (از منتهی الارب) (متن اللغه) (معجم الوسیط) (تاج العروس) ، بند آمدن سوراخهای پستان ماده شتر. (از متن اللغه) (منتهی الارب) (تاج العروس) ، گردشدن سپل ناقه. (معجم الوسیط)
کوفتن بینی کسی را. (از منتهی الارب) کوفتن بینی کس را تا پهن شود. (از متن اللغه)
کوفتن بینی کسی را. (از منتهی الارب) کوفتن بینی کس را تا پهن شود. (از متن اللغه)
- خثم (خَ ثَ)
پهنای بینی. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). عرض الانف او عرض ارنبته. (از متن اللغه) ، ستبری بینی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). غلظ الالف او غلط ارنبته. (متن اللغه) ، پهنی سرگوش و مانند آن. (از منتهی الارب) (متن اللغه)
- خثم (خَ ثِ)
بزرگ بینی. ستبربینی، بزرگ و ستبرگوش. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- خثم
پهنی بینی بینی کوفتگی، پهنی لاله گوش کوفتن بینی پهن بینی، ستبر گوش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خُ مَ)
لغت نامه دهخدا
کوتاهی بینی گاو. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، کوتاهی و کلفتی و پهنی بینی گاو. (از متن اللغه)
(خَ)
لغت نامه دهخدا
آن زن که بینی وی پهن و ستبر باشد. (از منتهی الارب) (از متن اللغه). مؤنث اخثم. ج، خثم، آن زن که سرگوش وی پهن باشد. (از منتهی الارب) (از متن اللغه) (از معجم الوسیط) (از اقرب الموارد) (از تاج العروس). مؤنث اخثم. ج، خثم، ناقه ای که سپل آن گرد و خرد باشد. (از ناظم الاطباء). الناقه المستدیره الخف القصیره المناسم، والاسم الخثم. (از متن اللغه)
(مُ خَثْ ثِ)
لغت نامه دهخدا
پهناور گرداننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که عریض و پهناور می کند. (ناظم الاطباء). رجوع به تخثیم شود
(اَ ثَ)
لغت نامه دهخدا
پهن بینی. (مهذب الاسماء). پهن و سطبر بینی، برانگیختن کسی را بر مخادعه، پنهان کردن. (تاج المصادر بیهقی) ، در خزانه کردن. (آنندراج)
(خُ ثَ)
لغت نامه دهخدا
نام جد حمید بن مالک بن خثم الخثمی. وی با واسطه از پیغمبر نقل میکند که ’غنم از چارپایان بهشت است’. (از انساب سمعانی)
بپایان رساندن، پایان کار، مهر کردن، پایان دادن، امضا کردن نامه با انگشتری، مهر کردن نامه
کار بزرگ، نوک، بینی، دهان ستور، چیرگی، باز داشت، جمع خطام، : زه های کمان، افسارها
