- خازه
سرشته، خمیرکرده، گلی که به دیوار می مالند
معنی خازه - جستجوی لغت در جدول جو
- خازه (زَ / زِ)
گل سرشته و خمیر کرده را گویند. (آنندراج). سرشته و خمیر کرده گویند عموماً و گلابه و گلی که بر دیوارها مالند خصوصاً. (برهان قاطع) (فرهنگ سروری) (غیاث اللغه). گل سرشته به جهت دیوار و غیره و هر چیز سرشته و خمیر کرده. (فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 378). طین لازب. چسبنده. لزج. خضار. (مهذب الاسماء). گل سرشته که بتازیش حسیر (ظ: خمیر) خوانند. (شرفنامۀ منیری). گل پاکیزۀ خوشبوی. برچفسان سبز. غضاره. غضار:
لعل کرده رخ مزعفر خویش
بمئی همچو آب خازۀ من.
سوزنی.
گلش از آب رحمت خازه گردان
دلش از باد قربت تازه گردان.
(از فرهنگ رشیدی).
یا رب اگر چه پیش از این بود مرا دل و جگر
خستۀ لعبت چگل بستۀ دلبر یمک
دست فشانده ام بر این، پای گشاده ام از آن
جسته ز هر دو دامگه چون گل خازه از پفک.
خواجه امید (از آنندراج)
لعل کرده رخ مزعفر خویش
بمئی همچو آب خازۀ من.
سوزنی.
گلش از آب رحمت خازه گردان
دلش از باد قربت تازه گردان.
(از فرهنگ رشیدی).
یا رب اگر چه پیش از این بود مرا دل و جگر
خستۀ لعبت چگل بستۀ دلبر یمک
دست فشانده ام بر این، پای گشاده ام از آن
جسته ز هر دو دامگه چون گل خازه از پفک.
خواجه امید (از آنندراج)
- خازه
خمیرکرده، سرشته، گل
- خازه ((زِ))
سرشته، خمیر کرده، گلی که مخصوص مالیدن به دیوار بود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خواهش میل، چوب بندی که برای جشن و چراغانی سازند طاق نصرت، کوشک و قبه ای از گلها و ریاحین که برای مراسم عروسی و جشن سازند
پاچه. یا کیک در پازه افتادن، کیک در شلوار کسی افتادن مشوش و شوریده و هراسان شدن
