حوذی (ذی ی) نیک رانندۀ برانگیزنده بر رفتن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ادامه... نیک رانندۀ برانگیزنده بر رفتن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا