ابن مرقعبن سعد بن حارث ازدی غامدی. ابن کلبی گوید: وی بوفادت نزد پیغمبر آمد. ابن ماکولا او را یاد کرده و ابن امیر نیز وی را استدراک نموده است. (الاصابه ج 1 قسم 1 ص 330)
ابن مرقعبن سعد بن حارث ازدی غامدی. ابن کلبی گوید: وی بوفادت نزد پیغمبر آمد. ابن ماکولا او را یاد کرده و ابن امیر نیز وی را استدراک نموده است. (الاصابه ج 1 قسم 1 ص 330)
نام کوهی است ببالای مکه و در آن مقبره است. (معجم البلدان) (منتهی الارب). گورستانی است به مکه. (مهذب الاسماء) ، موضعی است دیگر در یک فرسنگ و ثلثی از مکه که سقیفۀ آل زیار در آن است و اصمعی گفت کوه مشرف است که جنب مسجدالبیعه قرار دارد. (معجم البلدان). رجوع به امتاع الاسماع ص 26، 160، 338، 375، 377، 380، 381، و الموشح ص 50، 356 و حدائق السحر، چ عباس اقبال، ص 72 و 173، و عقدالفرید ج 1 ص 335 و ج 5 ص 340، 393، و ج 7 ص 12 و حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 317 و 387 و 388 و423 و ج 2 ص 240 و حاشیۀ شدالازار قزوینی ص 432 شود
نام کوهی است ببالای مکه و در آن مقبره است. (معجم البلدان) (منتهی الارب). گورستانی است به مکه. (مهذب الاسماء) ، موضعی است دیگر در یک فرسنگ و ثلثی از مکه که سقیفۀ آل زیار در آن است و اصمعی گفت کوه مشرف است که جنب مسجدالبیعه قرار دارد. (معجم البلدان). رجوع به امتاع الاسماع ص 26، 160، 338، 375، 377، 380، 381، و الموشح ص 50، 356 و حدائق السحر، چ عباس اقبال، ص 72 و 173، و عقدالفرید ج 1 ص 335 و ج 5 ص 340، 393، و ج 7 ص 12 و حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 317 و 387 و 388 و423 و ج 2 ص 240 و حاشیۀ شدالازار قزوینی ص 432 شود
جمع واژۀ حوجمه. (آنندراج) (منتهی الارب). گل سرخ. (منتهی الارب) (برهان قاطع). ورد احمر. ورد بر بالای آن نشستن و خوابیدن قطع شهوت کند و قوت باه برطرف شود. (برهان قاطع). گل سرخ و گویند گل سفید و گویند گل صدبرگ. (مهذب الاسماء). رجوع به حوجمه شود
جَمعِ واژۀ حَوجَمَه. (آنندراج) (منتهی الارب). گل سرخ. (منتهی الارب) (برهان قاطع). ورد احمر. ورد بر بالای آن نشستن و خوابیدن قطع شهوت کند و قوت باه برطرف شود. (برهان قاطع). گل سرخ و گویند گل سفید و گویند گل صدبرگ. (مهذب الاسماء). رجوع به حوجمه شود
ده مخروبه ای است از بخش اترک شهرستان گنبدقابوس. واقع در سه هزارگزی باختر کرند. در موقع اسکان ایلات چند خانواده از تراکمۀ آتابای در این محل ساکن شده اند و فعلاً در اطراف آن بحالت چادرنشین بسر برده، زمستان به ارتفاعات آتمر میروند. دارای 400 تن سکنه میباشد. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنایع دستی زنان قالیچه بافی و نمدمالی است. راه فرعی به کرند دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
ده مخروبه ای است از بخش اترک شهرستان گنبدقابوس. واقع در سه هزارگزی باختر کرند. در موقع اسکان ایلات چند خانواده از تراکمۀ آتابای در این محل ساکن شده اند و فعلاً در اطراف آن بحالت چادرنشین بسر برده، زمستان به ارتفاعات آتمر میروند. دارای 400 تن سکنه میباشد. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. صنایع دستی زنان قالیچه بافی و نمدمالی است. راه فرعی به کرند دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)