معنی حنظل در فرهنگ فارسی عمید

میوه ای گرد و به اندازۀ پرتقال با طعم بسیار تلخ که مصرف دارویی دارد، پَژَند، پَهنور، پَهی، شَرَنگ، فَنگ، کَرَنج، کَبَست، گَبَست، کَبَستو، خَربُزِۀ اَبوجَهل، هِندِوانِۀ اَبوجَهل، اَبوجَهل، حَنظَلِه، عَلقَم

معنی حنظل در لغت نامه دهخدا

ثمر گیاهی است بقدر خربوزۀ خرد در نهایت تلخی که آنرا خربوزۀ ابوجهل گویند و آنچه بر درخت منحصر بیکی باشد از جملۀ سموم قتاله است، بدان جهت که تمامی قوه سمیه درخت در آن مجتمع میشود. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). حنظله، یکی از آن. (از منتهی الارب). خربوزۀ تلخ و مستعمل زرد اوست. (منتهی الارب). هندوانۀ ابوجهل. قثاءالحمار. لوفا. (یادداشت مرحوم دهخدا). هندوانۀ تلخ. (تحفۀ حکیم مؤمن). کوسته. (یادداشت مرحوم دهخدا از تاج المصادر بیهقی). کبست. کبسته. (مفاتیح خوارزمی) :، نعمت و شدت او از پس یکدیگر، حنظلش با شکر و با گل خار آید.، ناصرخسرو.، بیرشوه تلخ و بیمزه چون زهر و حنظلند، با رشوه خوب و شیرین چون مغز و شکرند.، ناصرخسرو.، دو رخ چون جوز هندی ریشه ریشه، چو حنظل هر یکی زهری بشیشه.، نظامی.، اگر حنظل خوری از دست خوشخوی، به از شیرینی از دست ترش روی.، سعدی

معنی حنظل در فرهنگ لغت هوشیار

کبست گهت پر برف دشت و گاه پر مار - نبات او کبست و آب او قار بژند نه کرباس باشد به سان پرند - نه همرنگ گلنار باشد بژند (شاهنامه) از گیاهان تلخک پهبور شرنگ هندوانه ابو جهل

معنی حنظل در فرهنگ فارسی معین

هندوانه ابوجهل، میوه ای است به شکل هندوانه، کوچکتر از نارنج با رنگی زرد و طمعی بسیار تلخ

معنی حنظل در فرهنگ واژه مترادف متضاد

تلخک، هندوانه ابوجهل

معنی حنظل - جستجوی لغت در جدول جو

حنظل

فرهنگ فارسی عمید

حنظل

لغت نامه دهخدا

حنظل

فرهنگ لغت هوشیار

حنظل

فرهنگ فارسی معین

حنظل

فرهنگ واژه مترادف متضاد

حنظله

حنظل، میوه ای گرد و به اندازۀ پرتقال با طعم بسیار تلخ که مصرف دارویی دارد، پژند، پهنور، پهی، شرنگ، فنگ، کرنج، کبست، گبست، کبستو، خربزۀ ابوجهل، هندوانۀ ابوجهل، ابوجهل، حنظله، علقم

فرهنگ فارسی عمید

حنبل

پوستین کهنه

فرهنگ فارسی عمید

حنظله بادغیسی

(حَ ظَ لَ یِ)

از حکیمان و شاعران است. مجمع الفصحاء آرد: وی از متقدمین حکماء و متکلمین و صاحب ابیات متین است. ظهورش در روزگار آل لیث صفار بود و در عهد آل طاهر شعر فارسی ظاهر نمود. اگرچه آل طاهر معتقد بشعر فارسی نبوده اند و در آنوقت هیچکس صاحب این طرز زیبا نشده حکیم بنای گفتن شعر فارسی گذاشته و در این فن لوای مسلمیت برافراشته و بر همه مقدم بود مگر بر ابوالعباس مروی. ظهور وی در مائۀ ثانیه از هجرت بود. معاصرین وی محمود وراق و فیروز مشرقی بوده اند. وفاتش در سنۀ 219 هجری قمری بوده است. او راست:
یارم سپند گرچه بر آتش همی فکند
از بهر چشم تا نرسد مرو را گزند
او را سپند و مجمر ناید همی بکار
با روی همچو آتش و با خال چون سپند.
مهتری گر بکام شیر در است
شو خطر کن ز کام شیر بجوی
یا بزرگی و ناز و نعمت و جاه
یا چو مردانت مرگ رویاروی.
(مجمع الفصحا ج 1 ص 199).
و رجوع به لباب الالباب ج 2 ص 2 شود

معنی حنظل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما