- حناطی (حَنْ نا)
منسوب به حناط. گندم فروش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بایع حنطه. (اقرب الموارد) ، غله فروش. (ناظم الاطباء)
معنی حناطی - جستجوی لغت در جدول جو
- حناطی (حَنْ نا)
جماعتی از مردم طبرستان که ظاهراً اجدادشان بیع و شرای گندم داشتند. (الانساب)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ حَنْ نا)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبدالله حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هجری قمری 1010/ میلادی درگذشت. او راست: ’الکفایه و الفروق’. (معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء) (طبقات الشافعیه ج 3 ص 160) (کشف الظنون) و در هدیه العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هجری قمری تعیین شده است
(حِ نِ طی ی)
لغت نامه دهخدا
گندم بسیارخورنده تا فربه شود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، منتفخ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آماسیده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(حَنْ نا)
لغت نامه دهخدا
گندم فروش. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (دهار). ج، حناطون. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، حنوطفروش. (منتهی الارب). خوشبوفروش. (غیاث). خوشبوی فروش برای مردگان. ج، حناطون. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، آنکه جسد مرده را حنوط کند. (فرهنگ فارسی معین)
(حِ)
لغت نامه دهخدا
بوی خوش برای مردگان. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (منتهی الارب). هر بوی خوش که به کفن و جسد مردگان زنند. (اقرب الموارد)
(تَ خَنْ نُ)
لغت نامه دهخدا
بهم پیشی گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تسابق. (اقرب الموارد) ، مروسیدن با کسی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تمرس. (اقرب الموارد) ، فراگرفتن سخن و بهم کشیدن آن را. یقال: تناطی الکلام، اذا تعاطاه و تجاذبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)
(تَ م م)
لغت نامه دهخدا
گندم فروشی. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، حنوطفروشی. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به حناطه شود
(حِ طَ)
لغت نامه دهخدا
گندم فروشی. (منتهی الارب). حرفۀ حنّاط. (اقرب الموارد) ، حنوطفروشی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
یعنی کسی که خداوند او را دوباره نصب میکند، نام کاهنی در زمان داود. (از قاموس کتاب مقدس)
ابن حسین بن محمد حناطی. فقیه است
