- حقحقه (تَ)
بلند برداشتن اسپ دست و پای را و جنبان رفتن وی. اول شب رفتن. (منتهی الارب). نیک رفتن به اول شب. (زوزنی). نیک برفتن. (دهار) ، لجاج در سیر تا راحله مانده شود یا هلاک گردد. (از منتهی الارب)
معنی حقحقه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
حقیقت آمیغ فرهود راستی باور واور، آشکار روشن مونث حقیقی: آمیغی، درست