معنی حفو در لغت نامه دهخدا

نواختن کسی را. اکرام کردن، عطا کردن کسی را. (اقرب الموارد)، بازداشتن کسی را از خیر و عطیه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). بازداشتن از نیکی. (تاج المصادر بیهقی). این لغت از اضداد است، حفو شارب، بریدن بروت را بمبالغه. (اقرب الموارد)، حفو برق، برق ضعیف درخشیدن. (تاج المصادر بیهقی) (اقرب الموارد)

معنی حفو در فرهنگ لغت هوشیار

اکرام کردن، عطا کردن

معنی حفو - جستجوی لغت در جدول جو

حفو

لغت نامه دهخدا

حفو

فرهنگ لغت هوشیار

حفود

(تَ)

حفد. حفدان. شتافتن مردم در خدمت، شتافتن شتر. شتافتن شترمرغ. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

حفوه

(حُ وَ)

برهنه پائی. پابرهنگی، سودگی پای آدمی و سپل شتر و سم ستور. حفیه

لغت نامه دهخدا

حفوه

(تَ)

حفی. برهنه پای رفتن. برهنه پا شدن. (دهار). پای برهنه شدن. (زوزنی).
، سوده پای گردیدن

لغت نامه دهخدا

حفول

(حَ وَ)

درختی است مانند درخت انار ثمر آن مانندآلو و تلخ باشد و آنرا خورند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حفول

(حَ)

نعت فاعلی به معنی مفعولی از لهف، ستمدیده. (منتهی الارب). به معنی ملهوف است که ستمدیدۀ مضطر دادخواه و حسرت خورنده باشد و مذکر و مؤنث یکسان است، گویند رجل لاهف و امراءهلاهف و لاهفه ایضاً و یقال هو لاهف القلب، ای محترقه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

حفول

(تَ)

حفل و حفیل در تمام معانی. (از اقرب الموارد). رجوع به حفل و حفیل شود

لغت نامه دهخدا

حفوف

(حُ)

سختی عیش. عیش به سختی. کمی مال، خشکی، چشم زخم رسیدگی

لغت نامه دهخدا

حفوف

(تَ صَقْ قُ)

از کار شدن موی سر از ناانداختن روغن مدتی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). از کار بشدن موی از بی روغنی. (تاج المصادر بیهقی). خشک بودن سر از دیر مالیدن روغن.
- حفوف ارض، خشک شدن تره و سبزه زمین. خشک بودن گیاه زمین.
، رفتن شنوائی بتمام.
- حفوف سمع، رفتن همه شنوائی و کر شدن.
، گرد برگرد برآوردن. گرد چیزی برآوردن. (زوزنی). گرد چیزی برآوردن، حفوف شارب،نیک بریدن بروت تا آنکه لب روت و ساده گردد. گرفتن موی بروت بتمام.
- حفوف رأس، نیک بریدن موی سر تا ساده گردد و رت شود. گرفتن موی سر بتمام

لغت نامه دهخدا

حفوص

(حُ)

جمع واژۀ حفص. (اقرب الموارد). رجوع به حفص شود

لغت نامه دهخدا

حفوری

(حَ وَ)

ابن محمد حفوری، مکنی به ابوالحرث. ظاهراً حقوری درست است بفتح حاء و قاف و واو مفتوحه. رجوع به ابوالحرث بن محمد حقوری شود

لغت نامه دهخدا

حفواء

(حُ فَ)

جمع واژۀ حفی. (از اقرب الموارد). رجوع به حفی شود