- حفش(حَ فِ)
بعیر حفش السنام، اشتر پیش کوهان ریش شده ازاسفل تا به اعلی با سلامت بن کوهان. (منتهی الارب)
معنی حفش - جستجوی لغت در جدول جو
- حفش(تَ صَفْ فُ)
حفش سیل، گرد آمدن سیل از هر جهت به یک جای، حفش سیل موضعی را، برکندن آنرا. حفش باران زمین را، خراشیدن باران روی آنرا. (منتهی الارب) ، گرد کردن. (منتهی الارب) (دهار) ، برآوردن، کوشیدن، پی درپی خوش رفتن اسپ، راندن، گرد آمدن قوم بر کسی، حفش سنام، ریش شدن پیش کوهان از اسفل تا اعلی و هنوز بن آن سالم بودن، حفش سماء، باریدن باران بسیار در ساعت، حفش زن شوی را، دوستی و وداد ظاهر کردن زن شوی را. (منتهی الارب) ، آب دویدن از مطهره. (تاج المصادر بیهقی)
- حفش(حِ)
دوکدان. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) ، خانه خرد. (مهذب الاسماء). خانه بسیار خرد که سقف آن نزدیک باشد، خانه از گلیم مو، کوهان، شرم. فرج، درج. سله، چیزی سوده و کهنه، ظروف شکسته و بکار ناآینده از شیشه و جز آن، جوال کلان و کهنه. ج، احفاش. (منتهی الارب)
- حفش
خانه کوچک
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ فَ)
لغت نامه دهخدا
شتری که کوهانش ریش شده است. شتر که کوهان او از زیر تا بالا ریش شده لکن هنوز بن کوهان او سالم است
(اِ سَ)
لغت نامه دهخدا
پیوسته بودن در خانه کوچک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (قطر المحیط) (اقرب الموارد). ملازم شدن زن خانه خود را. (اقرب الموارد) ، گرد آمدن، تحفش زن مرد را،دوستی ظاهر کردن زن برای مرد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، تحفش زن بر شوی یا اولاد خود، پیوسته مواظب و ملازم بودن آنان را. (اقرب الموارد)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث احفش، ناقه حفشاء، ماده شتر پیش کوهان ریش شده ازاسفل تا به اعلی با سلامت بن کوهان. (منتهی الارب)
تباه خشک، خرمای خشک، پستان خشک، یاوه خرمای بد خرمای بسیار پست، سخن نا سودمند گفتار بیهوده
