جدول جو
جدول جو

معنی حشرجه - جستجوی لغت در جدول جو

حشرجه
(حَ رَ جَ)
یکی حشرج. رجوع به حشرج شود
لغت نامه دهخدا
حشرجه
(تَشْ)
خرخر کردن محتضر گاه جان دادن. غرغرۀ محتضر و تردد نفس او. آمد و شد کردن جان در گلو وقت مرگ و گردیدن آواز در حلق در آن حال. خرخراک مرگی. (مهذب الاسماء) ، گردیدن آواز خر در حلق وی
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از حشره
تصویر حشره
هر یک از جانوران بندپا با سر، سینه، شکم و معمولاً بال و شاخک
فرهنگ فارسی عمید
(تَ)
استوار تافتن چیزی را. (منتهی الارب). نیک و محکم تافتن. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
(حَ شَ رَ)
هر جنبندۀ خرد از پرنده و رونده و خزنده. جنبندۀ خرد. خرده جانور. جانور خزنده و گزنده یا جانور ریزۀ زمینی. (منتهی الارب). خستر. خرفسر. هامه. ج، حشر، حشرات، پوستی که ملاصق دانه بوده، تمام شکار یا بهرۀ نفیس آن یا آنقدر از شکاری که خورده شود، ریم مشک شیر
لغت نامه دهخدا
(حَ رَ)
چاه در میان سنگ ریزه ها که به آب نزدیک باشد. (منتهی الارب). چاه خرد در میان سنگریزه. (مهذب الاسماء). ج، حشارج، کوزۀ بسیار باریک. تنک، که در آن آب سرد گردد. (منتهی الارب). ج، حشارج، مغاک در کوه که در آن آب صافی شود. حشرجه، یکی. ج، حشارج، نارگیل. نارجیل
لغت نامه دهخدا
(حُ جَ)
دلو خرد
لغت نامه دهخدا
(حَ رَ جَ)
زمینی که درختان پیچیده دارد. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(حَ رَ جَ)
کوره ای است در مشرق قوص در صعید علیا. پربرکت است. شمس الدوله تورانشاه برادر ملک صالح ناصر صلاح الدین یوسف بن ایوب، درباره آن میگفت: در دنیا جائی را نمی شناسم که درازای آن یک میدان اسپ باشد و سی هزار دینار حاصل بدهد غیر از حرجه. (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(شَ جَ)
گوی که در آن پوست گسترند و آب ریزند تا شتران آب خورند از وی. (منتهی الارب). حفره ای که پوستی در آن گسترده باشند تا شتران از آن آب خورند. (از اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(شَ جَ)
جایگاهی است در نواحی مکه. (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
تصویری از حشره
تصویر حشره
جنبنده، خزنده، رونده، گزنده، پرنده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از حشرج
تصویر حشرج
نارگیل، تنگ، آب روان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از حشره
تصویر حشره
((حَ شَ رَ یا رِ))
یک فرد از رده حشرات
فرهنگ فارسی معین
هامه
فرهنگ واژه مترادف متضاد
شیرجه
فرهنگ گویش مازندرانی