- حذم (حُ ذَ)
مرد کوتاه که گام نزدیک گذارد. (منتهی الارب)
معنی حذم - جستجوی لغت در جدول جو
- حذم (حُ ذُ)
خرگوشهای چابک، دزدان دانا و ماهر در دزدی. (منتهی الارب)
- حذم (اِ)
بریدن. (زوزنی) ، بشتاب خواندن. (تاج المصادر بیهقی) (مهذب الاسماء). حذم در قرائت، بشتاب و تند خواندن، بشتاب رفتن. تند رفتن. سبک رفتن. (منتهی الارب)
طیران مرغ پربریده. (منتهی الارب)
طیران مرغ پربریده. (منتهی الارب)
- حذم (حَ ذِ)
برنده. (منتهی الارب). قاطع. (اقرب الموارد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ ذَ مَ)
لغت نامه دهخدا
زن کوتاه بالا. (مهذب الاسماء). و در منتهی الارب آمده است: کوتاه که گام نزدیک گذارد. در مؤنث و مذکر یکسان است. (اقرب الموارد)
لگام در دهن اسب کردن حکومت، امر کردن و فرمان دادن، حکم کردن حکومت، امر کردن و فرمان دادن، حکم کردن
صاحب حیای بسیار خدمتکاران، لشکر، خدمتکار، پس روان، ملتزمین رکاب خدمتکاران، لشکر، خدمتکار، پس روان، ملتزمین رکاب
ناروا شدن، حرمت احرام به حج، اهل و عیال مرد، حرمت که حفاظت آن واجب است احرام به حج، اهل و عیال مرد، حرمت که حفاظت آن واجب است گرداگرد مکه، پیرامون کعبه، حرم خدای، گرداگرد خانه خدا گرداگرد مکه، پیرامون کعبه، حرم خدای، گرداگرد خانه خدا
روبرو شدن برابر شدن رویاروی بودن، برابر روبرو: (بحذاء منزل وی نزول کرد)، کفش، نعل، سم ستوران، جمع احذیه
روان، ناکس، لبریز دیگ، مفروانی مف آب بینی پریشانی پراکندگی، جمع رذوم، روان گشته ها، لبریزها
