- حجن (حَ جَ / حَ جِ)
کنه، زمن در ستور، کژی. (منتهی الارب)
معنی حجن - جستجوی لغت در جدول جو
- حجن (حَ)
ابن مرقعبن سعد بن حارث ازدی غامدی. ابن کلبی گوید: وی بوفادت نزد پیغمبر آمد. ابن ماکولا او را یاد کرده و ابن امیر نیز وی را استدراک نموده است. (الاصابه ج 1 قسم 1 ص 330)
- حجن (تَ شَتْ تُ)
فرا خویشتن کشیدن چیزی را بچوپ سرکج. فرا خویش کشیدن چیزی بچوگان، برگردانیدن از چیزی. خم کردن چوب. خمانیدن، بازداشتن. (منتهی الارب)
- حجن (تَ)
کژ شدن. کج گردیدن. کژی. اعوجاج. خمیدگی، کج گردیدن چیز، اقامت گزیدن در خانه، بخیلی کردن بچیزی. (از منتهی الارب)
- حجن (حُ جُ)
جمع واژۀ احجن و حجناء. (ناظم الاطباء)
- حجن
کجی خمیدگی خماندن، باز گرداندن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ نَ)
لغت نامه دهخدا
کژی. (منتهی الارب). اعوجاج. کجی: حجنه المغزل، آهنی کج که بر سردوک باشد و نخی که میریسند، بدان آویخته شده و درازمیگردد. (منتهی الارب). آهن کژ در سر جلک. ج، حجن. (مهذب الاسماء). آهن سر دوک، حجنه الثمام، برگ گیاه یز. (منتهی الارب). بار درخت یز. (مهذب الاسماء). و آن گیاهی است پرخار. (آنندراج). حجنه
بازداشتن، منع کردن، کسی را از تصرف در اموال خود از طرف قاضی یا دادگاه کنار، دامان، آغوش پناه کنار، دامان، آغوش پناه
جمع حجه، گواه ها جمع حجت. یا حجج اسلام، جمع حجت اسلام (حجه الاسلام) حجه الاسلامان
میانگی، باز داشت باز داشتن، در میان آمدن، گلو بریدن، روده ریش از تشنگی خویش نزدیک، سوی، پاک
