- حائب (ءِ)
گناهکار
معنی حائب - جستجوی لغت در جدول جو
- حائب
گناهکار
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
رحایب. رجوع به رحایب شود.
- رحائب التخوم، فراخی اطراف زمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اقطار پهناور، مفرد آن رحیبه است. (از اقرب الموارد)
- رحائب التخوم، فراخی اطراف زمین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). اقطار پهناور، مفرد آن رحیبه است. (از اقرب الموارد)
