- جمشیدی
طایفه ای در سوادکوه
معنی جمشیدی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
دارای فره ایزدی، جامشید، پسر طهمورث چهارمین پادشاه پیشدادی، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر تهمورث پادشاه پیشدادی
به جوش آمدن آب و هر مایع دیگر بر اثر حرارت، غلیان، بیرون آمدن آب از زمین و چشمه با حالتی که انگار در حال جوشیدن است، کنایه از خشمگین شدن، کنایه از شورش و هنگامه بر پا کردن، سر و صدا کردن، کنایه از مضطرب شدن، به جوش آمدن، شوریده دل شدن، جوشاندن
(اِ)
لغت نامه دهخدا
خطیب (فقیه...). رجوع به کتاب الجماهر بیرونی چ هند ص 64 شود، جامه هاست مشهور. (تاج العروس از صاغانی) ، بلدٌ اخصاب، شهری بافراوانی
(اِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به اخشید.
- کافور اخشیدی، منسوب به اخشیدبن طغج است، فراخ سال یافتن. (تاج المصادر بیهقی) ، فراخ حال گردیدن، بابر شدن زمین. (تاج المصادر بیهقی). باثمر و برومند شدن زمین. آبادان شدن زمین، اخصاب عضاه،آب تا ریشه های آن رسیدن، فربه کردن
- کافور اخشیدی، منسوب به اخشیدبن طغج است، فراخ سال یافتن. (تاج المصادر بیهقی) ، فراخ حال گردیدن، بابر شدن زمین. (تاج المصادر بیهقی). باثمر و برومند شدن زمین. آبادان شدن زمین، اخصاب عضاه،آب تا ریشه های آن رسیدن، فربه کردن
منسوبه به شمشیر سیفی، جمع شمشیریان. یا شمشیریان. تیره ای جزو رده دو لپه ییهای جدا گلبرگ که نمونه آن شمشیر است
