معنی جفتک در فرهنگ فارسی عمید

لگدی که حیوان چهارپا با هر دو پای خود می اندازد، نوعی پرش که هر دو پا را با هم جفت کنند و از جایی به جای دیگر بپرند، جفتک انداختن (پراندن): لگد انداختن ستور با هر دو پای خود، کنایه از سرکشی، گستاخی، جفتک زدن: لگد انداختن ستور با هر دو پای خود، پریدن از جایی به جای دیگر درحالی که هر دو پا را به هم جفت کرده باشند، جهیدن با هر دو پا

معنی جفتک در فرهنگ لغت هوشیار

لگدی که حیوان چهار پا با هر دو پای خود بیندازد و بمهنی پرش که هر دو پا را با هم جفت کنند لگد حیوانات جفته، نوعی پرش که عبارتست از جفت کردن هر دو پا با هم و پریدن، مرغی که نر و ماده آن هر کدام یک بال دارند و بجای بال دیگر نر را قلابی و ماده را حلقه ایست از استخوان و چون پرواز کنند نرقلاب را بر حلقه ماده اندازد و با هم پرواز نمایند و چون بدانه خوردن مشغول گردند از یکدیگر جدا شوند و نزدیک بهم چرا کنند و آنها را بعربی (لاینفک) گویند

معنی جفتک در فرهنگ گویش مازندرانی

لگد، جفتک، با دو پا لگد زدن

معنی جفتک - جستجوی لغت در جدول جو

جفتک

فرهنگ فارسی عمید

جفتک

فرهنگ لغت هوشیار

جفتک

فرهنگ فارسی معین

جفتک

فرهنگ گویش مازندرانی

جفت

واحد شمارش برخی چیزهایی که به صورت دوتایی کاربرد دارد مثلاً یک جفت جوراب،
دو عدد از چیزی یا کسی، مقابل طاق، زوج، زن یا شوهر، همسر، دو حیوان نر و ماده که با یکدیگر جفت گیری می کنند،
همانند، نظیر، کنایه از دو چیز برابر و مانند هم مثلاً دوقلوها جفت هم بودند،
در علم زیست شناسی عضو عروقی و اسفنجی که در دوران آبستنی داخل رحم پستانداران تشکیل می شود و توسط بند ناف به جنین اتصال دارد و اکسیژن و مواد غذایی به جنین می رساند و مواد دفعی جنین را دفع می کند، در زایمان های عادی در حدود یک ساعت بعد از تولد نوزاد خارج می شود،
کامیون ده چرخ، دو گاو که برای شخم زدن پهلوی هم می بندند، برای مثال جفت ببردند و زمین ماند خام / هیچ ندارد جز خار و گیا (مولوی۲ - ۶۴) همراه، همدم، برای مثال من به هر جمعیتی نالان شدم / جفت بدحالان و خوشحالان شدم (مولوی - ۵)
جفت شدن: به هم پیوستن، با هم برابر شدن مانند هم شدن، به هم پیوستن نر و ماده، مقاربت کردن
جفت کردن: دو چیز را با هم برابر ساختن مانند هم کردن، به هم پیوند دادن، دو حیوان نر و ماده را کنار هم قرار دادن برای جفت گیری

واحد شمارش برخی چیزهایی که به صورت دوتایی کاربرد دارد مثلاً یک جفت جوراب،
دو عدد از چیزی یا کسی، مقابلِ طاق، زوج، زن یا شوهر، همسر، دو حیوان نر و ماده که با یکدیگر جفت گیری می کنند،
همانند، نظیر، کنایه از دو چیز برابر و مانند هم مثلاً دوقلوها جفت هم بودند،
در علم زیست شناسی عضو عروقی و اسفنجی که در دوران آبستنی داخل رحم پستانداران تشکیل می شود و توسط بند ناف به جنین اتصال دارد و اکسیژن و مواد غذایی به جنین می رساند و مواد دفعی جنین را دفع می کند، در زایمان های عادی در حدود یک ساعت بعد از تولد نوزاد خارج می شود،
کامیون ده چرخ، دو گاو که برای شخم زدن پهلوی هم می بندند، برای مِثال جفت ببردند و زمین ماند خام / هیچ ندارد جز خار و گیا (مولوی۲ - ۶۴) همراه، همدم، برای مِثال من به هر جمعیتی نالان شدم / جفت بدحالان و خوشحالان شدم (مولوی - ۵)
جفت شدن: به هم پیوستن، با هم برابر شدن مانند هم شدن، به هم پیوستن نر و ماده، مقاربت کردن
جفت کردن: دو چیز را با هم برابر ساختن مانند هم کردن، به هم پیوند دادن، دو حیوان نر و ماده را کنار هم قرار دادن برای جفت گیری

فرهنگ فارسی عمید

خفتک

بختک، کابوس، رؤیای وحشتناک توام با احساس خفگی و سنگینی بدن که انسان را از خواب می پراند، سکاچه، برفنجک، خفتو، برغفج، خفج، فدرنجک، کرنجو، درفنجک، فرنجک، فرهانج، برخفج

فرهنگ فارسی عمید

جفت

چفت، حلقه و زنجیر در، زنجیر در خانه، قلاب پشت در، زرفین، کنایه از سفت و محکم

فرهنگ فارسی عمید

فتک

دلیری کردن، به ناگاه کسی را گرفتن و کشتن

فرهنگ فارسی عمید

جفته

خمیده، کج
داربست درخت انگور

فرهنگ فارسی عمید

جفته

جفتک، لگدی که حیوان چهارپا با هر دو پای خود می اندازد، نوعی پرش که هر دو پا را با هم جفت کنند و از جایی به جای دیگر بپرند، برای مثال جفت و طاق سپهر درشکند / جفته ای کآن تکاور اندازد (خاقانی - ۱۲۶)

فرهنگ فارسی عمید

چفتک

کاروانک، مرغی شبیه مرغابی با منقار دراز و پاهای بلند، چفنک، چفتک، جفتک، چکرنه، جگرنه، چوبینه، چوبینک، چوبنه

فرهنگ فارسی عمید

هفتک

(هََ تَ)

فارسیان یک ربع کلام الله را خوانند. (برهان)

لغت نامه دهخدا

تفتک

(تَ ءَزْ زُ)

بخود درآمدن کاری و مشاورت ننمودن با کسی. (منتهی الارب). بدون مشورت از دیگری در کاری درآمدن. تفتک الامر اذ مضی علیه لایؤامر احداً. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

چفتک

(چَ / چُ تَ)

نام مرغی است درازگردن که پیوسته در کنار آب نشیند و او را ’کاروانک’ نیزگویند و با چرغ و باز شکارش کنند. (برهان). مرغی است درازگردن که در کنار آبها نشیند و باز شکارش کند. (انجمن آرا) (آنندراج). پرنده ای است که او را چوبینه و کاروانک نیز گویند. (شرفنامۀ منیری). جانوری است که گوشت آن خالی از لذتی نباشد وکاروانک نیز گویند. (جهانگیری). مرغی درازگردن که پیوسته در کنار آب نشیند و کاروانک و کلنگ نیز گویند. (ناظم الاطباء). چفنک. چگرنه. و رجوع به کاروانک و چفنک و چکرنه شود.

لغت نامه دهخدا

افتک

(اَ تَ)

نعت تفضیلی از فتک بمعنی بناگاه گرفتن و ناگاه کشتن کسی را و رویاروئی زخم رسانیدن و جز آن.
- امثال:
افتک من البراص.
افتک من الجاف.
افتک من الحرث بن ظالم.
افتک من عمرو بن کلثوم. (از مجمع الامثال میدانی).
و برای آگاهی بموارد استعمال مثالهای مزبور رجوع به مجمعالامثال میدانی ذیل فتک شود

لغت نامه دهخدا

جفت

جماعت مردم، عدد بسیار، همه زوج، مقابل فرد، دوتای، دو تا، دو لنگه زوج، مقابل فرد، دوتای، دو تا، دو لنگه

فرهنگ لغت هوشیار