معنی جرگه در فرهنگ فارسی عمید

تعدادی از افراد یا اشیا، دسته، گروه، حلقه، نَرگ، جَرگ، مَحفِل، نَرگِه، عده ای سپاهی یا شکارچی که در صحرا شکار را محاصره کنند چشم او در جرگه دارد آهوی عقل مرا / حد مجنون کی بُوَد داخل شدن در جرگ من (مسیح کاشی - لغتنامه - جرگه)

معنی جرگه در فرهنگ لغت هوشیار

حلقه زدن و صف کشیدن، جماعت، دسته، گروه

معنی جرگه در فرهنگ فارسی معین

گروه، دسته، عده ای از مردم، نوعی شکار که در آن صید را سواره و پیاده در میان گرفته، صید کنند

معنی جرگه در فرهنگ واژه مترادف متضاد

جمعیت، حلقه، زمره، گروه، مجلس، مجمع، محفل

معنی جرگه در فرهنگ گویش مازندرانی

دستهدسته تماشاچیان کشتی محلی، خارج از محدوده، کناره، شهامت.، جای انبوه از درخت و درختچه

معنی جرگه - جستجوی لغت در جدول جو

جرگه

فرهنگ فارسی عمید

جرگه

فرهنگ لغت هوشیار

جرگه

فرهنگ فارسی معین

جرگه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

جرگه

فرهنگ گویش مازندرانی

جرده

زرده، اسب زرد رنگ، برای مثال سوی عجم ران منشین در عرب / جردۀ روز اینک و شبدیز شب (نظامی۱ - ۱۳)

فرهنگ فارسی عمید

جرعه

مقداری از آب یا مایع دیگر که در یک دفعه آشامیدن به گلو وارد می شود، قلپ، کنایه از شراب، برای مثال برخیز ساقیا به کرم جرعه ای بریز / بر عاشقان غم زده زآن جام غم زدا (جامی - ۳)

فرهنگ فارسی عمید

جرقه

شراره، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، ژابیژ، لخچه، جمر، آتش پاره، آلاوه، آییژ، لخشه، سینجر، جمره، ایژک، ضرمه، بلک، خدره، جذوه، اخگر، ابیز
کنایه از فکری که به ناگهان به ذهن خطور کند

شَرارِه، ریزۀ آتش که از زغال یا هیزم که در حال سوختن است جدا شود و به هوا بجهد، ژابیژ، لَخچِه، جَمر، آتَش پارِه، آلاوِه، آییژ، لَخشِه، سَیَنجُر، جَمَرِه، ایژَک، ضَرَمِه، بِلک، خُدرِه، جَذوِه، اَخگَر، اَبیز
کنایه از فکری که به ناگهان به ذهن خطور کند

فرهنگ فارسی عمید

نرگه

تعدادی از افراد یا اشیا، دسته، گروه، حلقه، محفل، جرگه، نرگ، جرگ

فرهنگ فارسی عمید

جلگه

زمین مسطح، هموار و پهناور با شیب کم و سطح رسوبی

فرهنگ فارسی عمید

درگه

درگاه، جلو در، جای در، آستانه، پیشگاه، بارگاه

فرهنگ فارسی عمید

برگه

برگ، برگ مانند، چیزی که شبیه برگ باشد، تکه های بریده شده از هلو یا زردآلو که آن ها را در آفتاب خشک کنند، نشانه و نمونۀ مال، تکه ای از اموال دزدیده شده که در نزد کسی پیدا شود، تکۀ کوچک کاغذ برای یادداشت، فیش

فرهنگ فارسی عمید