معنی جدول در فرهنگ فارسی عمید

مجموعه ای از خط های افقی و عمودی به صورت خانه های شطرنج، مفرد جداول،، دیوارۀ کوتاه بتونی در کنار جوی آب، میدان، پیاده رو، خیابان و امثال آن، نهر کوچک، جوی آب، دوات من ز برون جدول و درون دریاست / نهنگ و آب سیاهش عجب بدان مانَد (خاقانی - ۸۵۷) ، در هنر در تهذیب، خطوطی که برای تزیین، بین سطرهای کتاب یا چهار گوشۀ کاغذ، به صورت متوازی رسم می کنند، جامی، سواد عشق تو آمد زبور عشق / مستغنی از تکلف تذهیب و جدول است (جامی - ۶۲) ، در علم نجوم خطوطی متوازی و متقارن که برای حرکت ستارگان رسم می کردند، لاجرم چون سطاره راست بُوَد / نتواند که کج رود جدول (سعدی۲ - ۶۵۳) ، جدول کلمات متقاطع: جدولی با شکل هندسی و ستون های عمودی و افقی که در خانه های آن باید حروف کلمات خواسته شده در شرح جدول را نوشت

معنی جدول در فرهنگ لغت هوشیار

جوی جویک، پکمال (خط کش)، سمیره (خط)، پیچازه پیچازی نهر کوچک جویک جویچه، جوی آب، خطوطی که از طلا و شنگرف و جز آن گردا گرد صفحه کشند، خطوط متوازی و متقاطع که منجمان در حرکات کواکب کشند، طرح نقشه، (سحر) صور مربع یا کثیرالاضلاع و یا دایره که در آنها بانواع مختلف اسامی یا علایم محاط بخطوط مرموز سحری می نگاشتند، مربع یا مربع مستطیلی که بر کاغذ کشند و آنرا توسط خطهای عمودی و افقی موازی بخانه های شطرنجی تقسیم کنند، افزار آهنی که بدان خطوط کشند، جمع جداول. یا جدول شطرنجی. جدولی که خانه های شطرنجی داشته باشد، یا جدول ضرب. جدولی که در آن حاصل ضرب اعداد را نویسند

معنی جدول در فرهنگ فارسی معین

نهر کوچک، جوی آب، لبه جوی آب، مربعی شطرنجی که بر خانه های آن حرف یا عدد نویسند، ضرب جدولی که در آن حاصل ضرب اعداد را می نویسند، ِ کلمات متقاطع جدولی که برای سرگرمی طررح ریزی می شود و باید خانه های آن را

معنی جدول در فرهنگ واژه مترادف متضاد

طرح، نمودار، جو، جویبار، نهر

معنی جدول - جستجوی لغت در جدول جو

جدول

فرهنگ فارسی عمید

جدول

فرهنگ لغت هوشیار

جدول((جَ وَ))

فرهنگ فارسی معین

جدول

فرهنگ واژه فارسی سره

جدول

فرهنگ واژه مترادف متضاد

جدال

جنگ، ستیز، برای مثال بی خیل و بی سپاه شکستی سپاه ها / بی جنگ و بی جدال گشادی حصارها (لامعی - ۶)، پیکار، رقابت مثلاً جدال بر سر قهرمانی، کشمکش، جر و بحث، بگو مگو

فرهنگ فارسی عمید

عدول

روگرداندن، تخطی کردن، انحراف، خارج شدن، جمع عادل، جمع عدل

فرهنگ فارسی عمید

جهول

نادان، بی خرد

فرهنگ فارسی عمید

جدوا

بخشش، عطا، کرم، دهش، بخشیدن چیزی به کسی، داشاد، بذل، بغیاز، احسان، عتق، داشن، اعطا، عطیّه، جود، داشات، منحت، صفد، داد و دهش، دهشت، سماحت، فغیاز، برمغاز

فرهنگ فارسی عمید

عدول

(عَ)

گواه مقبول. مرد راست گو و بسیار عادل. (آنندراج) :
پس فرستاد آن طرف یک دو رسول
حاذقان و کافیان بس عدول.
مولوی

لغت نامه دهخدا

عدول

(عَ دَ)

نام مردی که کشتی بسیار نیکو می ساخت. (منتهی الارب) (آنندراج). عدولی

لغت نامه دهخدا

عدول

(عُ)

جمع واژۀ عادل. (منتهی الارب) ، جمع واژۀ عدل. (آنندراج). مردم عادل. عادلان: تا در حضور جماعتی از اعیان و عدول و ثقات قصۀ حال از قبه تارکبه واز اول تا آخر بگویند. (سندبادنامه ص 296).
بیار ساقی و همسایه گو، دو چشم بیند
که من دو گوش بیاکندم از کلام عدول.
سعدی.
تنی چند از عدول... که ملازم مجلس او بودند زمین خدمت ببوسیدند. (گلستان)

جَمعِ واژۀ عادل. (منتهی الارب) ، جَمعِ واژۀ عَدل. (آنندراج). مردم عادل. عادلان: تا در حضور جماعتی از اعیان و عدول و ثقات قصۀ حال از قبه تارکبه واز اول تا آخر بگویند. (سندبادنامه ص 296).
بیار ساقی و همسایه گو، دو چشم بیند
که من دو گوش بیاکندم از کلام عدول.
سعدی.
تنی چند از عدول... که ملازم مجلس او بودند زمین خدمت ببوسیدند. (گلستان)

لغت نامه دهخدا

سدول

(سُ)

جمع واژۀ سدل و سدیل. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

حدول

(تَ شَذْ ذُ)

ستم کردن به، میل کردن به. حدل. رجوع به حدل شود

لغت نامه دهخدا

عدول

(حَ مَ لَ)

میل کردن از کسی و برگشتن. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (آنندراج) ، بازگردیدن به سوی کسی، خمیدن راه و کج گردیدن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) ، رجوع کردن از رای و عقیده. بازگشت: امیرالمؤمنین الطائع باﷲ در مهمات ملک از مشاورت او عدول می جست. (تاریخ بیهقی ص 276). از التزام اشارت دوستان که حکم جزم است چون چاره ندید عدول نتوانست. (جهانگشای جوینی) ، بطور کلی عدول از رای در مورد مجتهدی گویند که از مسائل شرعی از رأی و نظر خود عدول کند و آن در موردی است که برخوردبه مدرک و دلائلی خلاف فتوی سابق برای او ظاهر شود.
- عدول دادن از رأی، کسی را از رأی و نظرش برگرداندن. رای او رازدن. او را از رأی خود منصرف کردن.
- عدول کردن، استنکاف کردن از رأی و نظر و تصمیم خود. اعراض کردن ازکاری که باید انجام دهند.
- ، برگشتن و تخلف کردن.
- عدول کردن از، منحرف شدن از: و از واجب عدول نشاید کردن. (تفسیر ابوالفتوح ج 1 ص 272).
من آنم ار تو نه آنی که بودی اندر عهد
بدوستی که نکردم ز دوستیت عدول.
سعدی.
- عدول کردن به، بازگشتن به. میل کردن به

لغت نامه دهخدا

مجدول

(مُ جَدْ وَ)

جدول کشیده. جدول برکشیده. بجدول. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مجدول

(مَ)

رجل مجدول، نیک خلقت بر پیچان نه از لاغری. (منتهی الارب) (آنندراج). مردی که استخوانهای دست و پای وی باریک باشد. (ناظم الاطباء). باریک اما نه از لاغری و به عبارت دیگر آن که استخوانهای دست و پای وی نازک و محکم باشد. (از اقرب الموارد) ، ریسمان محکم تافته. (ناظم الاطباء). محکم. محکم تافته. محکم الصنعه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

جدود

جمع جد، نیاکان

فرهنگ لغت هوشیار

جدال

خصومت کردن با کسی، پیکار

فرهنگ لغت هوشیار

جذول

اصل، بیخ درخت

فرهنگ لغت هوشیار

جهول

نادان، بی خرد

فرهنگ لغت هوشیار

سدول

جمع سدل سدل، پرده ها

فرهنگ لغت هوشیار

جدوی

بخشش، سود، باران 3 بخشش عطا، سود. - باران عام باران بسیار و بیحد

فرهنگ لغت هوشیار

جدیل

افسار چرمی، ریسمان چرمی دوال، بر آویز (حمایل)

فرهنگ لغت هوشیار

عدول

برگشتن، بازگشت جمع عادل، مردم عادل، عادلان

فرهنگ لغت هوشیار

مدول

از ریشه پارسی پهلوی دوالدار دارای دوال دوال دار، ظاهرا قماش کناره دار و مطرز و سجیف دار است (باستعاره از دوال چرم) : مدول یکی اطلس با نژاد بر آمد بگل گون والاچو باد. (نظام قاری)

فرهنگ لغت هوشیار