- جامد
- سنگ شده
معنی جامد - جستجوی لغت در جدول جو
- جامد
- یخ بسته، افسرده
- جامد ((مِ))
- یخ بسته، منجمد، آن چه که زنده نیست و رشد ندارد مانند سنگ
- جامد
- ویژگی ماده ای که شکل و حجم ثابتی دارد و در برابر تغییر شکل مقاومت نشان می دهد مانند چوب، خشک و بی روح، نامطبوع، اسم جامد در دستور زبان علوم ادبی اسمی که فاقد بن ماضی و مضارع باشد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ایستاده بر بسته دج مونث جامد، جمع جامدات
فراگیر
لباس
کهنه بکاره کهنه ای که به کار آید
ناآگاه، خودپسند، بر آمده پستان بر آمده و پر شیر، سراینده سرود گوی، بازی کننده، پیوسته رونده شتر و جز آن
انکار کننده
پارچه بافته نادوخته، پوشاک، بافته، قماش
گرد آرنده، فراهم آورنده و یکی از نامهای خدایتعالی
افسرده، جامد
سر کش
آرزومند، طعام، کوشنده
مرد سخت و قوی
زمین، سال بی باران، هر چیز بی جان، بی حرکت یخ فروش، شمشیر بران
جمع جامد
حمد کننده، درود فرستنده، سپاسگزار، ستایشگر، ستاینده
مرده، آرمیده، فرونشسته خاموش ساکت آرمیده، بی حرکت بی جنبش
ساکت، خاموش، بی حرکت
قصد کننده، آهنگ کننده
جهد کننده، کوشش کننده، کوشنده، کوشا
انکار کننده، کسی که با علم، حق کسی را انکار می کند
مفرد واژۀ جوامع، هر چیز تمام و کامل، مشتمل بر. حاوی، جمع کننده، گردآورنده، فراهم آورنده، مسجد بزرگ هر شهر که در آن نماز جمعه می خوانند، مسجد آدینه
پوشاک، لباس، برای مثال قضا کشتی آنجا که خواهد برد / وگر ناخدا جامه بر تن درد (سعدی۱ - ۱۴۲) پارچۀ دوخته یا نادوخته، بستر، هر چیز گستردنی
جام شراب،برای مثال که چون ز جامه به جام اندرون فروریزی / به وهم روزه بدو بشکند دل ابدال (منجیک - شاعران بی دیوان - ۲۴۱)
جامۀ خواب: لباس راحتی که هنگام خواب بر تن کنند، لباس خواب، آنچه هنگام خوابیدن در زیر و روی خود بیندازند از تشک و لحاف و بالش، بستر، رختخواب
جامۀ خورشید: کنایه از گرد و غبار یا ابری که آفتاب با آن پوشیده شود، برگ درختان
جامۀ آفتاب: کنایه از گرد و غبار یا ابری که آفتاب با آن پوشیده شود، برگ درختان، جامۀ خورشید
جامه دریدن: جامه در تن پاره کردن از شور و هیجان یا کثرت غم و اندوه
جامۀ راه: جامه ای که در سفر بر تن کنند، لباس سفر، جامۀ سفر، برای مثال نبود آگه که شاهان جامۀ راه / دگرگونه کنند از بیم بدخواه (نظامی۲ - ۱۵۰)
جامۀ غوک: در علم زیست شناسی جلبک، برای مثال حریر عنکبوت و جامۀ غوک / نزیبد جز به اندام خبزدوک (امیرخسرو - لغتنامه - جامۀ غوک)
جامۀ کاغذین: لباسی کاغذی که بعضی دادخواهان برای آنکه جلب نظر پادشاه یا امیر را بکنند بر تن می کرده و موضوع دادخواهی خود را بر آن می نوشته اند
جامۀ کعبه: پوششی از پارچۀ نفیس ابریشمی که بر روی خانۀ کعبه کشیده شده و هر سال با مراسم خاصی عوض می شود
جام شراب،
جامۀ خواب: لباس راحتی که هنگام خواب بر تن کنند، لباس خواب، آنچه هنگام خوابیدن در زیر و روی خود بیندازند از تشک و لحاف و بالش، بستر، رختخواب
جامۀ خورشید: کنایه از گرد و غبار یا ابری که آفتاب با آن پوشیده شود، برگ درختان
جامۀ آفتاب: کنایه از گرد و غبار یا ابری که آفتاب با آن پوشیده شود، برگ درختان، جامۀ خورشید
جامه دریدن: جامه در تن پاره کردن از شور و هیجان یا کثرت غم و اندوه
جامۀ راه: جامه ای که در سفر بر تن کنند، لباس سفر، جامۀ سفر،
جامۀ غوک: در علم زیست شناسی جلبک،
جامۀ کاغذین: لباسی کاغذی که بعضی دادخواهان برای آنکه جلب نظر پادشاه یا امیر را بکنند بر تن می کرده و موضوع دادخواهی خود را بر آن می نوشته اند
جامۀ کعبه: پوششی از پارچۀ نفیس ابریشمی که بر روی خانۀ کعبه کشیده شده و هر سال با مراسم خاصی عوض می شود
هر چیز بی جان و بی حرکت، از قبیل سنگ، چوب، فلز و امثال آن ها
یار جدا ناشدنی
آباد کننده، زیارت کننده، اقامت کننده در محل معمور، ساکن خانه، زیاد عمر کننده
پر بار چون کشتی، پر شده چون چاه
((مِ))
فرهنگ فارسی معین
لباس، تن پوش، جام، صراحی، پارچه، پارچه نادوخته
جامه عباسیان: کنایه از لباس سیاه
جامه فرو نیل کردن: کنایه از سیاه کردن لباس به نشانه عزادار شدن
جامه قبا کردن: کنایه از پیراهن دریدن از شدت شور و وجد یا اندوه
جامه عباسیان: کنایه از لباس سیاه
جامه فرو نیل کردن: کنایه از سیاه کردن لباس به نشانه عزادار شدن
جامه قبا کردن: کنایه از پیراهن دریدن از شدت شور و وجد یا اندوه