معنی ثییه - جستجوی لغت در جدول جو

موضعی است نزدیک کوفه و در آن است قبور ابوموسی الاشعری و مغیره بن شعبه و زیاد بن ابی سفیان. و گویند زندانی است در یک فرسخی حیره که نعمان بن منذر محبوسین را آنجا زندانی میکرد. (مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

ثیبه

(ثَیْ یِ بَ)

زن شوهردیده و از شوهر جدامانده خواه به طلاق و خواه به مرگ شوی. کالم. بیوه. مقابل باکره، دوشیزه

لغت نامه دهخدا

ثیره

(یَ رَ / رَ)

جمع واژۀ ثور. گاوان

لغت نامه دهخدا

ثیله

(ثَیْ یِ لَ)

آبی است به قطن. (مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

ثیله

(ثَیْ یِ لَ)

واحد ثیل

لغت نامه دهخدا

ثدیه

(ثُ دَیْ یَ)

چیزی که درآن سواران و تیراندازان پی و پر و مانند آن نهند

لغت نامه دهخدا

ثبیه

(ثُ بَیْ یَ)

تصغیر ثبه و یا آن ثویبه است

لغت نامه دهخدا

ثنیه

(ثَ نی یَ)

نام موضعی است در خارج حصن کرک میان راه دمشق به حجاز

لغت نامه دهخدا

ثنیه

(ثَ نی یَ)

پشته. راه پشته و کوه. راه دو کوه. راه بسوی کوه، شهیدانی که استثناء کرد ایشان را اﷲ تعالی از صعقه حیث قال: و نفخ فی الصور فصعق من فی السموات و من فی الارض الا من شاء اﷲ (قرآن 68/39) ، چهار دندان پیشین دو از فوق و دو از تحت. پیشین. ج، ثنایا، ناقۀ در سال ششم درآمده، مادیان در چهارم درآمده، گوسفند و گاو در سوم درآمده. ج، ثنیات، ستایش، بمدح باشد یا بذم، خرمابن مستثنی از بیع، سر و پاهای شتر قمار، اسم است استثنا را و هر چه که آن را استثنا کنند

پشته. راه پشته و کوه. راه دو کوه. راه بسوی کوه، شهیدانی که استثناء کرد ایشان را اﷲ تعالی از صعقه حیث قال: و نفخ فی الصور فَصَعِق َ من فی السموات و من فی الارض الا مَن شاء اﷲ (قرآن 68/39) ، چهار دندان پیشین دو از فوق و دو از تحت. پیشین. ج، ثنایا، ناقۀ در سال ششم درآمده، مادیان در چهارم درآمده، گوسفند و گاو در سوم درآمده. ج، ثنیات، ستایش، بمدح باشد یا بذم، خرمابن مستثنی از بیع، سر و پاهای شتر قمار، اسم است استثنا را و هر چه که آن را استثنا کنند

لغت نامه دهخدا

ثعیه

(تَ یَ)

خالی شدن سرای از قبیله، گرسنگی. گرسنه گردیدن

لغت نامه دهخدا

ثغیه

(تَ سَکْ کُ)

گرسنگی، گرسنه گردیدن، خالی شدن جای

لغت نامه دهخدا

ثایه

(یَ)

شوغای گوسفند. آغل گوسپندان و شتران در صحرا یا نزدیک خانه، سنگ توده ای است پست بقدر مرد نشسته که در صحرا سازند برای نشان، ثاوه